To stan emocjonalny podobny do strachu. Jednak lęk od strachu różni się tym, że strach związany jest z realnym zagrożeniem (niebezpieczeństwem), podczas gdy lęk dotyczy zagrożeń wyobrażonych, których wystąpienie dana osoba jedynie przewiduje (najczęściej bezpodstawnie albo nazbyt przesadnie). Lęk, zwłaszcza gdy jest silny lub przewlekły, może objawiać się m.in.: ciągłym niepokojem, napięciem, obawami, zamartwianiem się, a także przyspieszoną akcją serca, drżeniem mięśni, spoconymi dłońmi, zmęczeniem, zaburzeniami żołądkowymi, bezsennością, drażliwością, problemami z koncentracją, utratą łaknienia czy bólami głowy. Gdy stany lękowe występują u kogoś bardzo często, są trudne do kontrolowania i negatywnie wpływają na codzienne funkcjonowanie, powodując cierpienie nie tylko psychiczne ale i fizyczne, należy bezzwłocznie poszukać pomocy u specjalisty, najlepiej u lekarza psychiatry lub doświadczonego psychologa klinicznego.

Rodzaje zaburzeń lękowych:

• Napady paniki,
• Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne,
• Fobie,
• Zaburzenia stresowe posttraumatyczne,
• Zaburzenia lękowe uogólnione.

Źródło: 

„Collins. Słownik encyklopedyczny MEDYCYNA”, wyd. RTW;

„Rozpoznanie i leczenie zaburzenia lękowego uogólnionego oraz zaburzenia panicznego u dorosłych”, Medycyna Praktyczna