dr Magdalena Cedzyńska
dr n.med., psycholog (Uniwersytet Warszawski, Wydział Psychologii), psychoterapeuta (Profesjonalna Szkoła Psychoterapii przy SWPS). Od 20 lat zaangażowana w działania na rzecz prewencji pierwotnej nowotworów, edukację środowisk medycznych oraz ograniczanie zdrowotnych następstw palenia tytoniu w Polsce szczególnie w zagadnienia dotyczące leczenia Zespołu Uzależnienia od Tytoniu. Od 2002 kierownik Poradni Pomocy Palącym przy Narodowym Instytucie Onkologii w Warszawie. Kieruje również ogólnopolską Telefoniczną Poradnią Pomocy dla Osób Palących. Współautorka akredytowanego przez Ministerstwo Zdrowia kursu diagnostyki i leczenia zespołu uzależnienia od tytoniu oraz autorskich warsztatów dla osób palących. Posiada wieloletnie doświadczenie w pomocy osobom palącym (indywidualnym, grupom). Koordynatorka wielu krajowych i międzynarodowych projektów badawczych. Jest autorką ponad 20 publikacji naukowych (recenzowanych), rozdziałów w książkach, monografii i programów edukacyjnych oraz wytycznych dotyczących leczenia uzależnienia od nikotyny. Członek Rady Naukowej Kampanii MZ „Planuje Długie Zycie”, Ekspert merytoryczny kampanii „Nie spal się na starcie” oraz kampanii „Stop Fake Friends”, kierowanych do młodzieży. Za swoją działalność otrzymała odznakę Złote Płuca Fundacji Promocja Zdrowia.
Materiały Ekspertki
-
Jak rzucić palenie
Wychodzenie z nałogu nikotynowego bywa długotrwałe, ponieważ nikotyna silnie uzależnia – pobudza mózgowy układ nagrody, wyzwalając dopaminę, czyli tzw. hormon szczęścia. To sprawia, że organizm zaczyna kojarzyć palenie z przyjemnością i ulgą, a zerwanie z tym mechanizmem wymaga czasu i zmiany nawyków. Trzeba nauczyć się zajmować i mózg, i ręce czymś innym oraz radzić sobie w sytuacjach, które uruchamiają odruch sięgania po nikotynę. O sposobach wychodzenia z nikotynizmu opowiada dr n. med. Magdalena Cedzyńska z Narodowego Instytutu Onkologii – PIB.
NAJNOWSZE
-
Syndrom siniejących palców
Kiedy temperatura spada zaledwie o kilka stopni, a skóra na palcach nagle blednie, sinieje i nabiera czerwonego odcienia podczas ponownego napływu krwi, wiele osób nie kojarzy tego z konkretnym zaburzeniem. To jednak klasyczny obraz zespołu Raynauda, czyli epizodycznego skurczu drobnych naczyń krwionośnych.
-
Dyrektorka UCK WUM: sukces naszych szpitali to efekt doskonałej współpracy
-
Dlaczego gruźlica nie zniknęła mimo postępów medycyny
-
Cholery coraz więcej, pamiętaj o zaszczepieniu się przed egzotyczną podróżą
Materiał partnerski -
Seniorzy nadużywają leków
-
Jak cukrzyca typu 1 może wpływać na funkcjonowanie ucznia
Przekonanie, że dziecko z cukrzycą typu 1 jest już zdrowe, bo ma monitorowany poziom glukozy, jest z założenia niewłaściwe. Hiperglikemia, czyli cukier powyżej normy, może powodować rozdrażnienie, słabszą koncentrację, hipoglikemia (poniżej normy) – drżenie rąk, zaburzenia mowy, a nawet utratę przytomności. Nie oznacza to jednak, że osoby insulinozależne nie mają prawa normalnie funkcjonować w społeczeństwie, także w szkole – podkreśla dr hab. n. med. Anna Jeznach-Steinhagen, specjalistka chorób wewnętrznych i diabetologii z Instytutu Matki i Dziecka.
