Tag:
-
Wstęp do diagnozy autyzmu w bilansie dwulatka
Bilans dwulatka powinien zawierać ocenę rozwoju nie tylko fizycznego, psychoruchowego, ale także psychicznego. W gabinecie pediatry można wychwycić pewne symptomy, które mogą wskazywać na spektrum autyzmu. Do tego jednak potrzebna jest wiedza, ale także poszerzona obserwacja dziecka, głównie w kontekście zachowań społecznych, oraz narzędzie – wystandaryzowany kwestionariusz. To wszystko mogłoby się zmieścić w 15 minutach.
5 minut czytania -
Diagnoza cukrzycy – jedna kropla krwi wystarczy!
Diagnoza cukrzycy nie wymaga skomplikowanych badań. Wystarczy oznaczyć stężenie glukozy we krwi. Gdy przekracza 99 mg/dl na czczo, powinno się skonsultować wynik z lekarzem, ewentualnie wykonać dodatkowe badania. Jakie?– wyjaśnia prof. dr hab. n. med. Grzegorz Dzida, diabetolog z Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Medycznego w Lublinie.
1 minuta czytania
NAJNOWSZE
-
Nowoczesne leczenie cukrzycy to inwestycja z wysoką stopą zwrotu
Cukrzyca, którą zdiagnozowano u ponad 3 mln Polaków to choroba, która nieprawidłowo leczona daje wiele wielonarządowych powikłań. Dlatego nowoczesne terapie, choć kosztowne, trzeba traktować jako inwestycję z wysoką stopą zwrotu. I choć w diabetologii mamy ogromny postęp, to brakuje kilku ważnych rozwiązań, by za pięć lat leczyć ją na światowym poziomie. Dyskutowali o nich uczestnicy VI Forum Liderów Polskiego Stowarzyszenia Diabetyków.
-
Malaria – gotowi do diagnozy i leczenia?
-
Sezon na kleszczowe zapalenie mózgu
-
Nadmiar soli sprzyja nie tylko nadciśnieniu i chorobom nerek
-
Rozmawiajmy szczerze z dzieckiem o śmierci
-
Depresja kasuje ochotę na życie
„Kiedy miałam depresję, często udawałam, że wszystko jest dobrze. Chociaż moje przyjaciółki widziały, że coś się dzieje, potrafiłam postawić się na baczność i sprawiać wrażenie, że wszystko jest ok. Musiałam sama dojść do tego, że warto mówić otwarcie, ale to wymagało pozbycia się wstydu, uznania tego, że depresja to choroba” – mówi Gośka Serafin, dziennikarka, która w swoim podcaście „Bez Farbowania” pokazuje, że depresja to choroba, z którą można żyć i nie jest to powód do wstydu.