Nie mogę wypalić się jako wolontariusz HIV+ 

Gdy mówię, że osoba w trakcie leczenia ma niewykrywalny wirus, ludzie nie wierzą. Nie wierzą, że jako osoba niewykrywalna mogę uprawiać seks bez zabezpieczenia, bo nie jestem zakaźny, nie wierzą, że gdybym chciał mieć dziecko, ono będzie zupełnie zdrowe -  mówi w HIVcaście Tomasz Markowski, aktywista wyróżniony przez Forbes Women i SEXEDPL jako osoba działająca na rzecz edukacji seksualnej.

Fot. materiały prasowe; Tomasz Markowski, Żenia Aleksandrowa
Fot. materiały prasowe; Tomasz Markowski, Żenia Aleksandrowa

Tomasz w zasadzie nie dziwi się zaskoczeniu ludzi. Pamięta, jak to było, kiedy sam otrzymał diagnozę. „W markecie wziąłem puszkę fasoli. Odrzuciłem ją, bo jak to biorę tak bez rękawiczek. Bałem się, że przeniosę wirusa, mimo że przecież już miałem o nim wiedzę. Bałem się przytrzymać bez rękawiczek rurki w tramwaju.” – opowiada w HIVcaście.

Jego znajomi już mają wiedzę, że mogą go uścisnąć, przytulić, podać rękę, korzystać z tych samych sprzętów domowych, ale wciąż ich zadziwia niewykrywalność.

HIV nie przenosi się w sytuacjach codziennych

Tomasz dziś jako wolontariusz edukuje, że HIV nie przenosi się w sytuacjach codziennych. Że może korzystać z basenów, saun, chodzić do parków rozrywki. Otrzymuje wiele pytań ściśle medycznych i widzi, jak bardzo ludzie boją się zakażenia.

„Czasem są żądania, oczekiwania, których nie jestem w stanie spełnić. Wtedy daję kontakty, gdzie można uzyskać pomoc. Muszę dbać o swoją głowę. W pracy wolontarystycznej łatwo się wypalić” – wyznaje.

„Jak zmieniło się moje życie po diagnozie? Główna zmiana - bardziej się udzielam, więcej rozmawiam. Jestem szczęśliwcem, bo mogę to wszystko robić” – zapewnia w podcaście.

Fot. PAP/S. Leszczyński

Test na HIV. Dlaczego lepiej porozmawiać przed nim z doradcą w PKD?

Tomasz Markowski był jednym z pierwszych beneficjentów programu Społecznego Komitetu ds. AIDS Buddy Polska, wspierającego osoby świeżo po diagnozie HIV. Pomogło mu to tak bardzo, że w 2022 roku sam postanowił dołączyć do grona buddies – już jako wolontariusz. Działa również w internetowej poradni tytotu! prowadzonej przez stowarzyszenie Podwale Siedem. A od roku prowadzi kanał na TIK TOKu oraz konto Instagramie, gdzie opowiada, na czym polega normalne życie z HIV w dzisiejszych czasach.
 
Co radzi osobom żyjącym z HIV, które właśnie otrzymały diagnozę „seropozytywny”? „Dbać o siebie, wysypiać się, dobrze jadać, aktywnie wypoczywać, regularnie chodzić do lekarza. I pamiętać, że osoby żyjące z HIV pozostające w terapii, po osiągnięciu niewykrywalnego poziomu wiremii, nie mogą przekazać wirusa innym. W żadnej sytuacji” – wyjaśnia aktywista.

Coraz więcej ludzi żyjących z HIV

Najnowsze dostępne dane Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego – PZH Państwowego Instytutu Badawczego dotyczące liczby zakażeń HIV w Polsce nie pozostawiają złudzeń. Rok 2023 był kolejnym już rekordowym rokiem pod tym względem z niemal trzema tysiącami nowo wykrytych zakażeń.

„Liczba osób żyjących z HIV rośnie. Wielu z nich ma liczne pytania i wątpliwości pomimo dostępu do ochrony zdrowia oraz działalności organizacji pomocowych. informacji poszukują również osób bliskie chorych. Projekt Pozytywne Życie ma im pomóc.” – mówi Agnieszka Świderska koordynatorka projektu z FES. – „W sieci dostępna jest już pierwsza rozmowa, działa też platforma edukacyjna www.pozytywnezycie.eu, gdzie można znaleźć odpowiedzi na pytania dotyczące medycznych i społecznych aspektów życia z wirusem, a także problemów psychologicznych związanych z HIV. Nie brakuje praktycznych informacji, np. HIV a inne zakażenia. Są tam również adresy organizacji pozarządowych wspierających osoby seropozytywne”. Wkrótce pojawi się na stronie blog na temat codziennego życia z HIV.

Działania w realu

Pozytywne życie wychodzi także poza sieć. Przeszkolone zostaną osoby seropozytywne, których zadaniem będzie pomaganie koleżankom i kolegom świeżo po diagnozie. Pomoc będzie udzielana zdalnie, ale też w grupie wsparcia. Aktualnie trwa nabór wolontariuszy.

„Od lat skupiamy się na pomocy osobom żyjącym z HIV, prowadzimy Punkty Konsultacyjno-Diagnostyczne, wiemy, czego osoba po diagnozie może potrzebować. Staramy się zaspokajać te potrzeby” – komentuje Agnieszka Świderska.

Fot. PAP

Zakażenie HIV nie wyklucza udanego życia seksualnego

W Polsce jest sporo par o tzw. mieszanym statusie, czyli gdy jedna osoba ma HIV, a druga – nie. Z takich związków rodzą się zdrowe dzieci. Warunkiem zarówno bezpiecznego życia seksualnego, jak i zdrowego potomstwa, jest terapia lekami antyretrowirusowymi i przestrzeganie zaleceń lekarskich.

„Wiedzy o HIV nigdy dość, szczególnie przy tak rosnących statystykach nowo wykrytych zakażeń. Fundacja Edukacji Społecznej to specjaliści, którzy dają gwarancję, że projekt będzie zrealizowany rzetelnie” – podsumowuje Paweł Mierzejewski z Gilead Sciences, koordynator programu Pozytywnie Otwarci.

Co to takiego HIVcasty?

HIVcasty to seria rozmów na temat zdrowego życia z HIV. Cytowany, pierwszy podcast jest już dostępny na platformach Spotify oraz YouTube. Rozmowę prowadzi Żenia Aleksandrowa, doradczyni ds. HIV/AIDS i edukatorka seksualna Fundacji Edukacji Społecznej.

te rozmowy są częścią projektu Pozytywne Życie realizowanego przez Fundację Edukacji Społecznej (FES) ze środków konkursu Pozytywnie Otwarci. Skupia się on na edukacji i profilaktyce zakażeń HIV, a także promocji wiedzy o możliwościach normalnego życia z wirusem.
 
Konkurs otwarty jest dla instytucji, które chciałyby prowadzić lub już prowadzą programy w obszarach edukacji i aktywizacji, a także profilaktyki i diagnostyki HIV/AIDS. 
Partnerami Programu są Prezydent m.st. Warszawy, Krajowe Centrum ds. AIDS, Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego – PZH, „Służba Zdrowia”, wydawnictwo Termedia oraz firma Gilead Sciences, która od 2011 roku przeznaczyła niemal 3 miliony złotych na granty pozwalające realizować projekty konkursowe.

Beata Igielska, zdrowie.pap.pl

Źródło:

HIVcast z Tomaszem Markowskim 
 
Informacja prasowa

Autorka

Beata Igielska

Beata Igielska - Dziennikarka z wieloletnim doświadczeniem w mediach ogólnopolskich, gdzie zajmowała się tematyką społeczną. Pisała publicystykę, wywiady, reportaże - za jeden z nich została nagrodzona w 2007 r. W Serwisie Zdrowie publikuje od roku 2022. Laureatka nagród dziennikarskich w kategorii medycyna. Prywatnie wielbicielka dobrej literatury, muzyki, sztuki. Jej konikiem jest teatr – ukończyła oprócz polonistyki, także teatrologię.

ZOBACZ TEKSTY AUTORKI

ZOBACZ PODOBNE

  • M.Kmieciński/PAP

    Sprawdź, czy nie tracisz wzroku – prosty test

    Zwyrodnienie plamki żółtej (AMD) to jedna z najważniejszych chorób, z którymi boryka się okulistyka i najczęstsza przyczyną utraty wzroku w krajach rozwiniętych. Dla lekarzy to wyzwanie, bo pacjenci często zgłaszają się zbyt późno, a wystarczy wykonać prosty test – podkreśla prof. dr hab. n. med. Sławomir Teper, okulista, chirurg witreoretinalny ze Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach.

  • Fot. PAP/P. Werewka

    "Niepełnosprawny" czy "osoba z niepełnosprawnością"?

    Język jest materią żywą. Słowo potrafi z jednej strony krzywdzić i ranić, z drugiej uskrzydlać i wspierać. Niektóre zwroty czy pojedyncze słowa odchodzą do lamusa, nabierają innego znaczenia lub są zastępowane innymi, bo wydają nam się stygmatyzujące. Czy dlatego coraz częściej słyszymy wyrażenie: „osoba z niepełnosprawnością” zamiast: „osoba niepełnosprawna”?

  • Fot. PetitNuage/Adobe Stock

    Nikt nie odda wzroku skradzionego przez jaskrę

    Jaskry nie można wyleczyć. Kradnie nam wzrok i wcale nie jest przypisana starości. Nowe okulary na nosie, po badaniu jedynie ostrości widzenia, nie świadczą o tym, że na dnie oka nie czai się ta podstępna choroba, którą ma około milion Polaków, a połowa z nich o tym nie wie. O diagnostyce i leczeniu jaskry opowiada prof. dr hab. n. med. Iwona Grabska-Liberek, wiceprezes Polskiego Towarzystwa Okulistycznego.

  • AdobeStock

    Jąkanie – gdy mowa nie nadąża za myślami

    Nawet aktorzy czy politycy się jąkają, ale przypadłość ta potrafi mocno utrudniać życie. Pojawia się zwykle w dzieciństwie. Szczęśliwie w większości przypadków ustępuje samoczynnie. Czasami potrzebna jest jednak pomoc specjalistów, więc trzeba być czujnym.

NAJNOWSZE

  • PAP/P. Werewka

    Uzależnienia u dzieci i młodzieży – na co należy zwrócić uwagę?

    Za występowanie uzależnień wśród dzieci i młodzieży w dużej mierze odpowiadają czynniki środowiskowe, czyli to, co dzieje się w najbliższym otoczeniu tych dzieci. Nastolatki przyznają, że sięgają po substancje psychoaktywne albo z ciekawości albo dlatego, że nie radzą sobie ze stresem, z wyzwaniami, że czują się samotni, przeciążeni presją wywieraną przez osoby dorosłe. O tym jakie są objawy uzależnienia u dziecka czy nastolatka - wyjaśnia dr n. med. Aleksandra Lewandowska, ordynator oddziału psychiatrycznego dla dzieci w Specjalistycznym Psychiatrycznym Zespole Opieki Zdrowotnej w Łodzi, konsultant krajowa w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży.

  • Sprawdź, czy nie tracisz wzroku – prosty test

  • Kiedy zacząć myć zęby dziecku?

  • Niejadki. Kiedy trudności w jedzeniu mają podłoże sensoryczne

  • HIV: kiedyś drżeliśmy, dziś ignorujemy

  • Adobe Stock

    CRM – zespół sercowo-nerkowo-metaboliczny. Nowe spojrzenie na szereg schorzeń

    Na każdego pacjenta z problemami sercowo-naczyniowymi należy spojrzeć szeroko i badać go także pod kątem cukrzycy i choroby nerek – przestrzegają specjaliści. Jak tłumaczą, mechanizmy leżące u podstaw tych chorób są ze sobą powiązane i wzajemnie się napędzają. W efekcie jedna choroba przyczynia się do rozwoju kolejnej.

  • Kobiety żyją dłużej – zwłaszcza w Hiszpanii

  • Badania: pozytywne nastawienie do starości wiąże się z lepszym zdrowiem w późnym wieku