Cholesterol

To substancja tłuszczowa obecna we wszystkich komórkach ciała oraz we krwi. Jest konieczna dla utrzymania zdrowia, ale zbyt duże jej ilości w organizmie zwiększają ryzyko rozwoju miażdżycy i jej groźnych powikłań, takich jak: choroba wieńcowa, zawał serca czy udar mózgu.

Większość obecnego w organizmie cholesterolu (75 proc.) produkowana jest w wątrobie oraz innych tkankach i narządach (tzw. cholesterol endogenny). Pozostałą część (25 proc.) przyjmujemy wraz z pokarmami pochodzenia zwierzęcego (tzw. cholesterol egzogenny). 

We krwi cholesterol występuje pod dwoma głównymi postaciami:  

  • LDL: tzw. „zły” cholesterol, który jest odpowiedzialny za zwężanie się światła tętnic i rozwój miażdżycy, 
  • HDL: tzw. „dobry” cholesterol, który działa ochronnie na tętnice, zmniejszając ryzyko rozwoju miażdżycy.

W ramach badań kontrolnych nie wystarczy więc samo tylko oznaczenie poziomu cholesterolu całkowitego. Aby uzyskać pełen obraz sytuacji należy wykonać tzw. pełny lipidogram, w skład którego wchodzą m.in. oznaczenia poziomu: LDL, HDL, a także trójglicerydów.

Warto pamiętać, że podwyższone stężenie cholesterolu LDL we krwi (hipercholesterolemia) jest jednym z najważniejszych czynników ryzyka rozwoju chorób sercowo-naczyniowych. Kłopot w tym, że podwyższone stężenie cholesterolu nie daje początkowo żadnych objawów. Jedyną metodą wykrycia hipercholesterolemii jest regularne wykonywanie badania krwi. 

Obecnie uznaje się, że bezpieczny dla zdrowia poziom cholesterolu LDL we krwi wynosi poniżej 100 mg/dL. Jeśli chodzi o cholesterol HDL, to jego poziom nie powinien być mniejszy niż 40 mg/dL. 

Mw

Źródło: 

Medycyna Praktyczna

NAJNOWSZE

  • Adobe

    Czy dieta wpływa na ADHD?

    Choć nadal brakuje jednoznacznych naukowych dowodów łączących zespół nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD) ze sposobem odżywiania, coraz więcej przesłanek skłania badaczy do uważniejszego przyglądania się temu zagadnieniu.

  • Polskie dzieci z szansą na refundację ultranowoczesnego leczenia białaczki

  • Zanim kupisz przeczytaj skład

  • Proste sposoby na upały

  • Kiedy rozpocząć ćwiczenia po porodzie?

  • Adobe Stock

    Jak rzucić palenie

    Wychodzenie z nałogu nikotynowego bywa długotrwałe, ponieważ nikotyna silnie uzależnia – pobudza mózgowy układ nagrody, wyzwalając dopaminę, czyli tzw. hormon szczęścia. To sprawia, że organizm zaczyna kojarzyć palenie z przyjemnością i ulgą, a zerwanie z tym mechanizmem wymaga czasu i zmiany nawyków. Trzeba nauczyć się zajmować i mózg, i ręce czymś innym oraz radzić sobie w sytuacjach, które uruchamiają odruch sięgania po nikotynę. O sposobach wychodzenia z nikotynizmu opowiada dr n. med. Magdalena Cedzyńska z Narodowego Instytutu Onkologii – PIB.

  • Afazja – odbiera język, zostawia rozum

  • Lato z komarami, swędzące lato

Serwisy ogólnodostępne PAP