Ćwiczenia (aktywność fizyczna)

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) rekomenduje podejmowanie regularnej aktywności fizycznej przez całe życie. Przez aktywność fizyczną należy rozumieć ruch ciała generowany przy wykorzystaniu mięśni szkieletowych, który wymaga wydatku energetycznego (wysiłku) – wykonywany w trakcie celowych ćwiczeń lub innych aktywności ruchowych (np. w ramach sportu, zabaw, rekreacji, przemieszczania się, pracy lub prac domowych). 

Eksperci WHO podkreślają, że adekwatna (dostosowana do wieku i kondycji organizmu) i regularna aktywność fizyczna, stanowi jeden z kluczowych elementów zapobiegania niezakaźnym chorobom przewlekłym, takim jak: 

  • nadciśnienie,
  • choroba wieńcowa, 
  • udar, 
  • cukrzyca,
  • rak jelita grubego i piersi, 
  • depresja. 

Ponadto, aktywność ruchowa wpływa korzystnie na kondycję układu kostnego (m.in. zapobiega osteoporozie), pomaga zapobiegać upadkom, a także pozwala utrzymywać prawidłową masę ciała. 

Jakie są konkretne rekomendacje ekspertów WHO odnośnie aktywności fizycznej dla różnych grup wiekowych?  

  • Dzieci i młodzież od 5 do 17 lat: powinny podejmować aktywność fizyczną (od umiarkowanej do intensywnej) przez co najmniej 60 minut dziennie. 
  • Dorośli: powinni podejmować tygodniowo co najmniej 150 minut aerobowej aktywności fizycznej o umiarkowanej intensywności albo 75 minut aerobowej aktywności o dużej intensywności (np. pompki, brzuszki, skakanie na skakance, bieganie, jazda na rowerze, aerobik, pływanie, taniec, sportowe gry zespołowe, marsze).  

WHO ostrzega, że brak wystarczającej aktywności fizycznej jest czynnikiem ryzyka wielu chorób i dolegliwości zdrowotnych (tzw. cywilizacyjnych). Eksperci szacują, że jest główną przyczyną nawet do 25 proc. zachorowań na raka jelita grubego oraz piersi, 27 proc. przypadków cukrzycy, a także 30 proc. przypadków choroby niedokrwiennej serca. 

vik 

Źródło: 

Strona internetowa Światowej Organizacji Zdrowia 

NAJNOWSZE

  • PAP/P. Werewka

    Uzależnienia u dzieci i młodzieży – na co należy zwrócić uwagę?

    Za występowanie uzależnień wśród dzieci i młodzieży w dużej mierze odpowiadają czynniki środowiskowe, czyli to, co dzieje się w najbliższym otoczeniu tych dzieci. Nastolatki przyznają, że sięgają po substancje psychoaktywne albo z ciekawości albo dlatego, że nie radzą sobie ze stresem, z wyzwaniami, że czują się samotni, przeciążeni presją wywieraną przez osoby dorosłe. O tym jakie są objawy uzależnienia u dziecka czy nastolatka - wyjaśnia dr n. med. Aleksandra Lewandowska, ordynator oddziału psychiatrycznego dla dzieci w Specjalistycznym Psychiatrycznym Zespole Opieki Zdrowotnej w Łodzi, konsultant krajowa w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży.

  • Sprawdź, czy nie tracisz wzroku – prosty test

  • Kiedy zacząć myć zęby dziecku?

  • Niejadki. Kiedy trudności w jedzeniu mają podłoże sensoryczne

  • HIV: kiedyś drżeliśmy, dziś ignorujemy

  • Adobe Stock

    CRM – zespół sercowo-nerkowo-metaboliczny. Nowe spojrzenie na szereg schorzeń

    Na każdego pacjenta z problemami sercowo-naczyniowymi należy spojrzeć szeroko i badać go także pod kątem cukrzycy i choroby nerek – przestrzegają specjaliści. Jak tłumaczą, mechanizmy leżące u podstaw tych chorób są ze sobą powiązane i wzajemnie się napędzają. W efekcie jedna choroba przyczynia się do rozwoju kolejnej.

  • Kobiety żyją dłużej – zwłaszcza w Hiszpanii

  • Badania: pozytywne nastawienie do starości wiąże się z lepszym zdrowiem w późnym wieku