Tag:
-
ADHD a zaburzenia opozycyjno-buntownicze
Zasada jest taka: im jest gorzej, tym więcej chwal i doceniaj. Bo negatywne komentarze to chleb powszedni dziecka czy nastolatka z ADHD. Jeśli chcemy go z tego schematu wyciągnąć, trzeba dostrzec w nim dobro. A każdy ma na swoim koncie zachowania, za które można i warto chwalić.
-
ADHD może mieć także dorosły
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej – ADHD (attention deficit hyperactivity disorder) to zaburzenie rozpoznawane w pierwszych siedmiu latach życia dziecka. Ale nawet 60 proc. dzieci z ADHD utrzymuje jego objawy w dorosłości! To zaburzenie warto także wtedy leczyć.
-
ADHD – z tym można nauczyć się żyć!
ADHD nie jest chorobą, więc nie można się z niego wyleczyć. Z ADHD trzeba nauczyć się żyć - mówi Beata Chrzanowska-Pietraszuk, psycholog dziecięcy. Dowiedz się, jak je diagnozować i co rodzice mogą zrobić, by pomóc i dziecku, i sobie.
NAJNOWSZE
-
Warto rozciągać mięśnie
Kiedy myślimy o ćwiczeniach, pierwsze skojarzenia to bieganie, podnoszenie ciężarów lub zajęcia fitness, które podkręcają tętno. Rozciąganie i joga często pozostają na marginesie tych rozmów — traktowane bywają jako dodatki do treningu, coś, co robi się „dla relaksu”. Tymczasem badania naukowe dowodzą, że systematyczne rozciąganie mięśni i praktyki opierające się na kontroli oddechu i uważności niosą realne, mierzalne korzyści nie tylko dla umysłu, ale i dla ciała.
-
Bezpłatne narzędzie wspomaga w ocenie, czy dziecko rozwija się prawidłowo
-
Dieta a ryzyko demencji
-
Prędkość chodzenia a ryzyko zachorowania na raka
-
Płat czołowy mózgu – tam mieszka nasze "ja"
-
Relacja dziewczynki z ojcem rzutuje na życie dorosłej kobiety
Niekiedy ojciec hołubi córkę w sposób, który zaczyna ją ograniczać. Może wówczas dochodzić do tzw. uwikłania emocjonalnego. Potocznie mówimy o „córeczce tatusia”. Z drugiej strony możliwy jest rozwój tzw. syndromu tatusia (ang. daddy issues) wynikający z nieprzepracowanych relacji z ojcem – opowiada psycholożka Anna Mackiewicz-Garbiec z Centrum Terapii Dialog.
