Tag:
-
Ataki paniki to nie fanaberia; w pandemii jest ich więcej
Kobieta idzie ulicą, czuje się dobrze. Nie dzieje się nic szczególnego, mija ludzi, samochody... Nagle zaczyna się pocić, drżą jej ręce, czuje ostry ból w klatce piersiowej i ma wrażenie, jakby miała umrzeć. Tak może objawiać się atak paniki, bardzo niepokojąca i utrudniająca życie przypadłość. Zdarza się obu płciom, choć częściej kobietom. Czasami to jednorazowy incydent, ale niekiedy rozwija się w zespół z nawracającymi napadami. Nie warto ich lekceważyć. Zaburzenie można leczyć i zmniejszyć ryzyko jego pojawienia się.
-
Pandemia budzi w nas lęk - relacja z konferencji
Ataki paniki, frustracja, agresja, kryzysy i konflikty w relacjach, myśli samobójcze - z powodu pandemii wywołanej przez nowego koronawirusa coraz więcej Polaków boryka się z tego rodzaju problemami. Jakie są ich przyczyny i mechanizmy? Jak radzić sobie ze wszechobecnym dziś lękiem i stresem? Na te pytania starali się odpowiedzieć specjaliści biorący udział w niedawnej konferencji online pt. „Pandemia a lęk. Czy można go opanować?”. Zobacz relację wideo z tego wydarzenia.
-
Pandemia a lęk. Czy można go opanować?
W ciągu najbliższych dwóch lat zwiększy się w Polsce liczba osób z zaburzeniami lękowymi i depresyjnymi – przewidują eksperci. Już teraz instytucje udzielające pomocy osobom w kryzysie psychicznym mają dużo więcej pracy niż zwykle. Także tzw. powrót do normalności po doświadczeniu pandemii może być stresujący.
-
Psychiczne koszty pandemii: stres, lęk i bezsenność
Choć nowy koronawirus atakuje przede wszystkim ciało człowieka, a konkretnie układ oddechowy, to przybywa danych, które potwierdzają, że pandemia ma destrukcyjny wpływ przede wszystkim na nasze zdrowie psychiczne.
-
Uwaga! Epidemia nowej choroby odciska ślad w psychice
Co innego podjąć dobrowolną decyzję o ograniczeniu aktywności, a co innego być do niej zmuszonym zewnętrznymi okolicznościami, na dodatek w sytuacji narastającej paniki związanej z rozprzestrzenianiem się nieznanego wcześniej wirusa. WHO i naukowcy na łamach prestiżowych periodyków medycznych wskazują, że jednym z ubocznych skutków pandemii mogą być problemy ze zdrowiem psychicznym. Jak reagujemy na społeczny niepokój, zależy w dużej mierze od nas.
-
I twardziele panikują
Guido – melancholijny adwokat, bohater książki Gianrico Carofiglio „Świadek mimo woli” rozstaje się z żoną Sarą, a ściślej mówiąc, to ona rozstaje się z nim. Rozpacz? Smutek? Nic podobnego, bo na początku Guido czuje się z decyzją żony bardzo dobrze: „Przez pierwsze miesiące odczuwałem wręcz ulgę i niemal wdzięczność dla Sary. Z powodu odwagi, którą wykazała, a której mnie zawsze brakowało. Krótko mówiąc, wykonała za mnie, jak to się mówi, brudną robotę”.
-
Kancerofobia = lęk
Wielu Polaków unika profilaktyki nowotworowej, np. „zapomina” o badaniach. Ale są tacy, którym najmniejsza dolegliwość każe myśleć: „To rak!”. W efekcie tracą czas i pieniądze na ciągłe diagnozy chorób, a nawet bez potrzeby zajmują szpitalne łóżka.
-
Fobie i koszmary – jak je zrozumieć i sobie z nimi poradzić?
Fobię można oswoić, skorzystać z terapii i wrócić do normalności. Jak odróżnić zwykły lęk od wymagającej leczenia fobii, jaką terapię wybrać, opowiada psycholog Leon Ciechanowski z SWPS.
-
Trzy noce bez snu w tygodniu – czy to już bezsenność?
Problemy ze snem przez więcej niż trzy noce w tygodniu utrzymujące się przez miesiąc, przy jednoczesnych kłopotach z funkcjonowaniem w dzień to znak, że trzeba iść do lekarza.
NAJNOWSZE
-
Zawał serca – stan nagły, na który możemy pracować latami
Zawał to stan nagły, choć możemy latami na niego pracować. Niektóre z czynników są niezależne od nas, jednak w dużej mierze gubią codzienne niezdrowe nawyki. Jak rozpoznać zawał i czym on w ogóle jest, wyjaśnia prof. Marek Gierlotka, prezes Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego.
-
Arytmia arytmii nierówna
-
Nie ma szczepionki na samobójstwo
-
Okres dojrzewania trwa aż do trzydziestki
-
Ryzyko chorób sercowo-naczyniowych u osób transpłciowych
-
Nosiciele Li-Fraumeni: skazani na nowotwór
Zespół Li‑Fraumeni to predyspozycja genetyczna, która sprawia, że u dzieci mogą rozwijać się rzadkie i agresywne nowotwory, często we wczesnym wieku, a standardowe leczenie wymaga szczególnej ostrożności. Prawdopodobieństwo zachorowania szacuje się na 80 proc.
