Tag:
-
Zaburzenie osobowości: kiedy można podejrzewać, że to nasz problem?
Osobowość ma każdy, a niektórzy z nas w wyniku splotu bardzo wielu czynników, zarówno wrodzonych, jak i środowiskowych - mają jej zaburzenia. Pojawiają się wówczas określone schematy funkcjonowania. Prof. Anna Zajenkowska, psycholożka z Centrum Terapii Dialog zachęca, by udać się do specjalisty w razie doświadczania dużych i powtarzalnych trudności w relacjach z innymi, wciąż pojawiających się sytuacji, które sprawiają kłopoty otoczeniu i osobie je wywołującej.
-
Zaburzenia osobowości borderline, czyli życie na krawędzi
Przebywanie z osobą z zaburzeniami osobowości typu bordeline to emocjonalna huśtawka: trudno przewidzieć, jaki będzie kolejny dzień i co się wydarzy. Terapeutka Magdalena Paszko z Mazowieckiego Centrum Psychoterapii wyjaśnia, że nie jest to zła wola; po prostu takie osoby nie potrafią inaczej.
-
Krytyczny moment w leczeniu depresji
Nagła poprawa u osoby leczonej z depresji może być ważnym sygnałem ostrzegawczym - mówi psychiatra prof. Piotr Gałecki. Wtedy wzrastać może ryzyko próby samobójczej. Nie zawsze zamach na życie świadczy o depresji.
NAJNOWSZE
-
Syndrom siniejących palców
Kiedy temperatura spada zaledwie o kilka stopni, a skóra na palcach nagle blednie, sinieje i nabiera czerwonego odcienia podczas ponownego napływu krwi, wiele osób nie kojarzy tego z konkretnym zaburzeniem. To jednak klasyczny obraz zespołu Raynauda, czyli epizodycznego skurczu drobnych naczyń krwionośnych.
-
Dyrektorka UCK WUM: sukces naszych szpitali to efekt doskonałej współpracy
-
Dlaczego gruźlica nie zniknęła mimo postępów medycyny
-
Cholery coraz więcej, pamiętaj o zaszczepieniu się przed egzotyczną podróżą
Materiał partnerski -
Seniorzy nadużywają leków
-
Jak cukrzyca typu 1 może wpływać na funkcjonowanie ucznia
Przekonanie, że dziecko z cukrzycą typu 1 jest już zdrowe, bo ma monitorowany poziom glukozy, jest z założenia niewłaściwe. Hiperglikemia, czyli cukier powyżej normy, może powodować rozdrażnienie, słabszą koncentrację, hipoglikemia (poniżej normy) – drżenie rąk, zaburzenia mowy, a nawet utratę przytomności. Nie oznacza to jednak, że osoby insulinozależne nie mają prawa normalnie funkcjonować w społeczeństwie, także w szkole – podkreśla dr hab. n. med. Anna Jeznach-Steinhagen, specjalistka chorób wewnętrznych i diabetologii z Instytutu Matki i Dziecka.
