Powrót do szkoły – jak wspierać dziecko

Wyjątkowo długa przerwa, wymuszona epidemią spowodowaną przez koronawirusa, sprawia, że tegoroczny powrót do szkoły może okazać się trudniejszy niż zwykle. Podpowiadamy, jak przygotować dziecko do tego wymagającego okresu i pomóc mu ograniczyć związany z nim stres.

Fot. PAP / JP
Fot. PAP / JP

Kilkumiesięczna przerwa w chodzeniu do szkoły wymaga ponownej adaptacji do środowiska szkolnego. Może ona zająć nawet kilka tygodni. 

„Przerwa w uczęszczaniu do szkoły mogła wiele zmienić. W poprzednim roku szkolnym, dzieci zdążyły już nawiązać kontakty i przyjąć w grupie określone role. Trwało to jednak tylko do początku marca, a potem szkoły zostały zamknięte z powodu koronawirusa. Dlatego po powrocie, relacje i zażyłość między dziećmi mogą wyglądać nieco inaczej” - mówi Marta Giedyk, psycholog z Centrum Medycznego Damiana.

To jak te relacje teraz się ułożą zależy od tego, w jakich grupach dzieci widywały się podczas wakacji i po kwarantannie. Te, które mieszkają bliżej siebie zapewne miały możliwość spotykania się, inne porozumiewały się za pomocą komunikatorów.  

Nawet jedna trzecia nastolatków może już być uzależniona od internetu!

Rys. Krzysztof "Rosa" Rosiecki

Stres szkolny – niedostrzegane cierpienie dzieci

Coraz więcej polskich dzieci w wieku szkolnym doświadcza przewlekłego stresu. Specjaliści zaczynają już nawet mówić o zjawisku „wypalenia uczniowskiego”. Najnowsze badania pokazują, że skala tego problemu jest ogromna!

„Już tutaj rysują się pierwsze różnice, bowiem nie każde dziecko w takim samym zakresie ma dostęp do Internetu, nie wszystkie też miały możliwość spotkania się. W konsekwencji wypracowane relacje rówieśnicze uległy zmianie. Dlatego teraz, po powrocie, wszyscy będą przechodzić ponowną adaptację rówieśniczą” – zaznacza psycholog. 

Szkoła – oprócz relacji rówieśniczych, to jednak przede wszystkim nauka. A ta – szczególnie w przypadku dzieci, w dużej mierze zależy od poczucia bezpieczeństwa w środowisku szkolnym. Do tego potrzebna jest przyjazna atmosfera, świadomość przynależności do grupy, znalezienie przyjaciół. 

„Na odnalezienie się w grupie potrzeba czasu niezbędnego na odnowienie kontaktów z rówieśnikami po przerwie i ponowne poznanie struktury grupy. Pamiętajmy, że stan niepokoju i stresu związany z sytuacjami społecznymi utrudnia koncentrację, zapamiętywanie oraz przyswajanie nowych informacji” – zwraca uwagę specjalistka.

Jak pomóc dziecku odnaleźć się na nowo w szkole

  • Ważne jest tempo wchodzenia w nowy rok szkolny. Dotychczas dzieci już od początku września, zaczynały dodatkowe zajęcia: językowe, muzyczne czy sportowe. W nowej epidemicznej rzeczywistości warto trochę zwolnić, nie układać od razu sztywnego, napiętego planu pozalekcyjnego. Daj dziecku czas na ponowne wejście w szkolny rytm. Już sam powrót do regularnych zajęć w szkole to duża zmiana i obciążenie. Starajmy się nie przytłoczyć dziecka totalną modyfikacją trybu dnia.   
  • W związku z epidemią pewne zachowania dzieci przebywających w szkole będą musiały ulec zmianie. Częste dezynfekowanie rąk i utrzymywanie większego dystansu między sobą to niezbyt naturalne dla dzieci zachowania. Tym trudniejsze, że budowanie relacji u dzieci często ma też charakter niewerbalny. Częstowanie się jedzeniem, „dawanie sobie łyka”, wymienianie się zabawkami czy innymi przedmiotami to dla nich coś naturalnego. Niestety teraz i to będzie musiało zostać ograniczone. Rodzice muszą więc tłumaczyć swoim dzieciom dlaczego to ważne, aby nie pić po sobie z jednej butelki, nie częstować się batonikami, etc. 
  • Mając na uwadze, że takie zachowania często po prostu budują relacje warto zadbać, żeby dziecko miało przy sobie np. swoją słomkę, a do śniadaniówki zapakować dodatkowo jakieś smakołyki podzielone na części, aby dziecko mogło, jeśli chce, poczęstować czymś kolegów.
  • Pamiętajmy, że to co z punktu widzenia dorosłego jest mało ważne, w świecie dzieci może powodować konflikty, wpływać na ich relacje lub na postrzeganie w grupie. Dlatego warto dyskretnie obserwować relacje dziecka z rówieśnikami i wsłuchiwać się w jego potrzeby. 
  • Interesuj się tym, co dzieje się w szkole, podpytuj o innych, o to co działo się każdego dnia. Bądź też otwarty na sygnały, które dziecko samo wysyła. Pamiętaj, że dla niego ważna jest już sama świadomość, że interesujesz się jego sprawami i to, że jesteś obok, po jego stronie.

mw, zdrowie.pap.pl 
 

ZOBACZ PODOBNE

  • Adobe Stock

    Kiedy zacząć myć zęby dziecku?

    O higienę jamy ustnej dziecka należy dbać jeszcze przed wyrznięciem się pierwszego zęba, a ze szczoteczką do zębów i pastą zaznajamiać, zanim wyrośnie ono z pieluch. Samodzielność w myciu zębów owszem, ale pod czujnym okiem dorosłego i to dość długo.

  • Adobe Stock

    Niejadki. Kiedy trudności w jedzeniu mają podłoże sensoryczne

    Rzadko się nad tym zastanawiamy, ale posiłek to nie tylko smak, ale cała gama doznań sensorycznych wynikających z kolorów, zapachów, konsystencji, kompozycji na talerzu. Dzieci z nadwrażliwością zmysłów mogą czuć się przytłoczone tą kakofonią i w rezultacie jeść bardzo mało i bez urozmaicenia.

  • Adobe Stock

    Dysleksja rozwojowa: jej objawy pojawiają się już w przedszkolu!

    U dziecka z trudnościami w czytaniu i pisaniu, które nie otrzyma odpowiedniego wsparcia, nieuchronnie pojawiają się niepowodzenia szkolne, które z czasem mogą doprowadzić do rozwoju wtórnych zaburzeń emocjonalnych. Lepiej więc nie lekceważyć pierwszych objawów dysleksji rozwojowej u dzieci. Dobrze też pamiętać, że dysleksja nie uniemożliwia uzyskiwania wielkich nawet osiągnięć. W gronie dyslektyków znajdziemy I. Newtona, J.Ch. Andersena i Agatę Christie.

  • Rys. PAP/j. Turczyk

    Jak się lepiej uczyć? Jest kilka trików

    Ręka do góry - kto lubił, albo lubi chodzić do szkoły! Kto lubi spędzać całe godziny w ławkach, wkuwać nazwy rzek, daty bitew albo zapamiętywać, co ma płucotchawki, a co nibynóżki? Czy pojawi się las rąk, czy może niezręczna cisza? Można chyba postawić orzechy przeciwko kamykom, że przynajmniej wiele osób będzie trzymało ręce w dole. Tylko dlaczego?

NAJNOWSZE

  • PAP/P. Werewka

    Uzależnienia u dzieci i młodzieży – na co należy zwrócić uwagę?

    Za występowanie uzależnień wśród dzieci i młodzieży w dużej mierze odpowiadają czynniki środowiskowe, czyli to, co dzieje się w najbliższym otoczeniu tych dzieci. Nastolatki przyznają, że sięgają po substancje psychoaktywne albo z ciekawości albo dlatego, że nie radzą sobie ze stresem, z wyzwaniami, że czują się samotni, przeciążeni presją wywieraną przez osoby dorosłe. O tym jakie są objawy uzależnienia u dziecka czy nastolatka - wyjaśnia dr n. med. Aleksandra Lewandowska, ordynator oddziału psychiatrycznego dla dzieci w Specjalistycznym Psychiatrycznym Zespole Opieki Zdrowotnej w Łodzi, konsultant krajowa w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży.

  • Sprawdź, czy nie tracisz wzroku – prosty test

  • Kiedy zacząć myć zęby dziecku?

  • Niejadki. Kiedy trudności w jedzeniu mają podłoże sensoryczne

  • HIV: kiedyś drżeliśmy, dziś ignorujemy

  • Adobe Stock

    CRM – zespół sercowo-nerkowo-metaboliczny. Nowe spojrzenie na szereg schorzeń

    Na każdego pacjenta z problemami sercowo-naczyniowymi należy spojrzeć szeroko i badać go także pod kątem cukrzycy i choroby nerek – przestrzegają specjaliści. Jak tłumaczą, mechanizmy leżące u podstaw tych chorób są ze sobą powiązane i wzajemnie się napędzają. W efekcie jedna choroba przyczynia się do rozwoju kolejnej.

  • Kobiety żyją dłużej – zwłaszcza w Hiszpanii

  • Badania: pozytywne nastawienie do starości wiąże się z lepszym zdrowiem w późnym wieku