To najczęstsza przyczyna otępienia (czyli zaburzeń funkcji poznawczych, takich jak pamięć, myślenie, orientacja czy liczenie) u osób w starszym wieku. Choroba rozwija się wskutek zanikania neuronów (komórek nerwowych) w mózgu oraz poważnych zaburzeń w komunikacji pomiędzy neuronami. Ryzyko zachorowania istotnie zwiększają następujące czynniki:
- starszy wiek (powyżej 65. r.ż.),
- niskie wykształcenie,
- niska aktywność fizyczna,
- ubogie kontakty społeczne i rodzinne,
- predyspozycje genetyczne.
Objawy choroby Alzheimera
Rozpoznanie tej choroby nie jest wcale łatwe, zwłaszcza na wczesnym etapie jej rozwoju. Pierwsze, subtelne symptomy choroby są często bagatelizowane, z uwagi na fakt, że przypominają naturalne objawy starzenia się. Często jednak są też mylone z objawami innych chorób, np. depresji.
Objawy choroby różnią się w zależności od fazy jej rozwoju:
- Pierwsza faza - zapominanie nazwisk, słów, objawy depresji, rozdrażnienia, niepokoju, podejrzliwości, zaburzenia równowagi i upadki.
- Druga faza - chory nie poznaje bliskich, gubi się w najbliższym otoczeniu, bywa agresywny, może mieć omamy i urojenia, silny lęk przed samotnością.
- Trzecia faza - chory nie potrafi samodzielnie jeść, przestaje samodzielnie poruszać się, pojawiają się bolesne zgięciowe przykurcze kończyn, mogą pojawić się objawy padaczkowe, niekontrolowane oddawanie moczu i kału.
Im wcześniej wykryje się chorobę Alzheimera i zacznie ją leczyć, tym lepiej. Dzięki temu chory może dłużej zachować sprawność i kontakt z otoczeniem. Jest to niezwykle ważne m.in. z punktu widzenia opiekuna / opiekunów chorego, którymi najczęściej są członkowie najbliższej rodziny. Eksperci podkreślają, że opiekowanie się chorym na Alzheimera czy inne zespoły otępienne jest zadaniem niezwykle obciążającym (fizycznie i psychicznie), a w bardziej zaawansowanych fazach rozwoju choroby często wręcz niemożliwym do udźwignięcia.
Vik
Źródło:
Narodowy Instytut Geriatrii, Reumatologii i Rehabilitacji w Warszawie.