Kiedy można wykonać farmakologiczne znieczulenie bólu porodowego

Nie u każdej rodzącej może być wykonane znieczulenie bólu porodowego, powszechnie nazywane znieczuleniem zewnątrzoponowym. Jest to metoda uznawana za bezpieczną zarówno dla matki, jak i dziecka, ale jak każda procedura medyczna – niesie za sobą pewne ryzyko.

Fot.PAP/Jacek Turczyk/Zdjęcie ilustracyjne
Fot.PAP/Jacek Turczyk/Zdjęcie ilustracyjne

Lekarze określają ją mianem „analgezji regionalnej”. Rozróżniane są jej trzy typy:

- znieczulenie zewnątrzoponowe

- znieczulenie podpajęczynówkowe

- połączone znieczulenie zewnątrzoponowe i podpajęczynówkowe.

Wykonać je może wyłącznie lekarz anestezjolog, a w ośrodku powinna być możliwość przeniesienia kobiety i noworodka na oddział intensywnej terapii.

Idealną sytuacją jest, gdy kobieta ciężarna wstępną kwalifikację do (ewentualnego) znieczulenia przejdzie jeszcze w czasie ciąży. Istotne jest bowiem wczesne określenie wskazań i przeciwskazań do tych zabiegów. Daje to też czas na zadanie przez kobietę pytań i wyjaśnienie wszelkich wątpliwości.

Kolejną kwalifikację anestezjolog przeprowadza już na sali porodowej w porozumieniu z prowadzącym poród specjalistą ginekologiem-położnikiem. Jak z każdą procedurą medyczną, do jej przeprowadzenia wymagana jest świadoma zgoda rodzącej.

Niektóre wskazania do znieczulenia:

- nietolerancja bólu;

- niektóre choroby układu krążenia, np. nadciśnienie tętnicze, zaburzenia rytmu serca, choroba wieńcowa, niewydolność serca;

- niektóre choroby układu oddechowego i płuc, np. mukowiscydoza, astma oskrzelowa;

- niektóre choroby neurologiczne, np. padaczka;

- choroby układu dokrewnego, np. cukrzyca insulinozależna, choroby nadnerczy;

- niewydolność wątroby;

- niektóre choroby oczu;

- stan po transplantacji narządu(ów)

-cukrzyca ciążowa leczona insuliną;

- nadciśnienie indukowane ciążą

- ciąża mnoga.

jw/

Źródło: mp.pl

ZOBACZ PODOBNE

  • Fot. PAP/P. Werewka

    Kiedy wybrać się po raz pierwszy z córką do ginekologa?

    Pierwsza wizyta dziewczynki u ginekologa to duże przeżycie, ale lepiej jej nie odkładać. Jeśli nic niepokojącego się nie dzieje, to można pojawić się w gabinecie po roku od pierwszego krwawienia, nie później jednak niż do ukończenia przez młodą pacjentkę 15 lat. Przed wizytą warto porozmawiać o tym, co czeka ją w gabinecie – radzi dr n. med. Ewa Kuś, konsultant ds. ginekologii i położnictwa Grupy Luxmed.

  • Adobe Stock

    Dziecko ze spektrum autyzmu ma inaczej, rodzice jego też

    Dziecko rozwijające się w spektrum autyzmu to wyzwanie dla rodzica. Życie z nim ma wiele odcieni. Zdarzają się wzloty i upadki, jak w życiu każdego, tylko trochę inaczej. Czym jest spektrum autyzmu w czterech ścianach, 24 godziny na dobę?  - Przyciągał uwagę jak magnes metal, pochłaniał mój czas – opisuje jedna z mam już prawie dorosłego syna z zespołem Aspergera.

  • Adobe Stock

    Kiedy zacząć myć zęby dziecku?

    O higienę jamy ustnej dziecka należy dbać jeszcze przed wyrznięciem się pierwszego zęba, a ze szczoteczką do zębów i pastą zaznajamiać, zanim wyrośnie ono z pieluch. Samodzielność w myciu zębów owszem, ale pod czujnym okiem dorosłego i to dość długo.

  • Adobe Stock

    Niejadki. Kiedy trudności w jedzeniu mają podłoże sensoryczne

    Rzadko się nad tym zastanawiamy, ale posiłek to nie tylko smak, ale cała gama doznań sensorycznych wynikających z kolorów, zapachów, konsystencji, kompozycji na talerzu. Dzieci z nadwrażliwością zmysłów mogą czuć się przytłoczone tą kakofonią i w rezultacie jeść bardzo mało i bez urozmaicenia.

NAJNOWSZE

  • anasttrofimova20/Adobe

    Cukier szkodzi, a nie krzepi

    Zrozumienie, że cukier szkodzi, przychodzi ludziom z oporami. Może dlatego, że nadmiar słodkości kojarzony jest przede wszystkim z otyłością i próchnicą, a rzadziej się mówi o poważnych schorzeniach, którym sprzyja: stłuszczeniu wątroby, chorobach trzustki, trwałych zmianach w metabolizmie, a nawet demencji.

  • Nie zapomnij o zielonym do zupy

  • Limit na żywienie

  • Medycyna uczy się na swoich błędach

  • Nauka kontra łysienie – mecz wciąż trwa

  • Adobe Stock

    Leki ratujące życie – zmiany w definicji pierwszej pomocy

    Osoby chorujące przewlekle, gdy zagrożone jest ich życie – np. w wyniku wstrząsu anafilaktycznego, ciężkiej hipoglikemii czy napadu padaczki – wymagają natychmiastowej interwencji. Prawo obliguje świadków do niezwłocznego wezwania pomocy medycznej, nie mówi jednak nic o podaniu leków ratujących życie wydawanych z przepisu lekarza, np. adrenaliny czy glukagonu. Wkrótce ma się to zmienić.

  • Droga mleka kobiecego od dawczyń

  • Nadciśnienie i sport - to nie musi się wykluczać