Znów szczęśliwy. Rozmowa z właścicielem Ośrodka Terapii Uzależnień FreeDom.

O tym, że dziś znów jest szczęśliwym i wolnym człowiekiem, może powiedzieć Dominik Kamusiński, właściciel Ośrodka Terapii Uzależnień FreeDom, który przez 15 lat tkwił w sidłach uzależnień. Dzięki pomocy terapeutów zrozumiał, czym jest choroba, w której był. Teraz dzieli się tą wiedzą z innymi.

Fot. freedom-24.pl/Ośrodek w Mirkowie.
Fot. freedom-24.pl/Ośrodek w Mirkowie.

Skąd pomysł na prowadzenie ośrodka terapii uzależnień?

Pomysł na prowadzenie ośrodka wziął się z własnych doświadczeń. Przez dobre 15 lat byłem w sidłach uzależnień. Dzięki pomocy terapeutów zrozumiałem, czym jest choroba, w której byłem. Dzięki terapii i ciężkiej pracy, dziś znów jestem szczęśliwym i wolnym człowiekiem. Pomysł otwarcia ośrodka przyszedł razem z chęcią niesienia pomocy innym osobom w czynnym uzależnieniu, aby mogły cieszyć się każdym nowym dniem tak, jak ja. Tworząc FreeDom opierałem się na własnych doświadczeniach z innych ośrodków, dzięki czemu mogliśmy stworzyć miejsce, gdzie pacjent jest na pierwszym miejscu.

Pod marką FreeDom możemy znaleźć ośrodki w dwóch lokalizacjach: w Mirkowie oraz Chrząstowicach. Czy te ośrodki czymś się różnią?

Pierwszy powstał ośrodek w Mirkowie. Placówka w Chrząstowicach koło Opola została stworzona na wzór Mirkowa. Zasady oraz program terapeutyczny są identyczne. Jedyną różnicą może być część rekreacyjna do spędzania czasu wolnego przez Pacjentów - w Chrząstowicach mamy większy ogród ze stawem.

Ustalając fakty, kiedy możemy mówić, że dana osoba jest od czegoś uzależniona?

Fot. PAP/S.Leszczyński

Siedem sygnałów, że masz problem z alkoholem

Główny sygnał uzależnienia to moment, w którym przestajemy kierować swoim życiem, a górę biorą substancje i zachowania związane z uzależnieniem. Uzależnienie staje się ważniejsze od rodziny, bliskich, pracy, normalnych codziennych czynności, staje się priorytetem w naszym życiu. Niestety granica, którą przekraczamy, jest niewidzialna, stąd też nigdy nie wiemy, kiedy ten moment nastąpi. Niemal w każdym przypadku uzależnienie jest zauważane w pierwszej kolejności przez najbliższych, otoczenie, a nie samą osobę uzależnioną.

Nie ulega wątpliwości, że prowadzenie ośrodka terapii uzależnień to ciężka praca. Pańscy współpracownicy na co dzień mają kontakt z ciężko chorymi, uzależnionymi ludźmi. Z jakimi uzależnieniami najczęściej borykają się Państwa pacjenci?

Pacjenci, którzy do nas przyjeżdżają, są uzależnieni od różnych substancji psychoaktywnych - alkoholu, leków, narkotyków, ale też walczą z uzależnieniami behawioralnymi. Są także pacjenci uzależnieni krzyżowo. Nasza kadra to terapeuci z doświadczeniem, wykwalifikowani, ale przede wszystkim pracujący z pasją i ogromnym zaangażowaniem.

Pewnie nie jest łatwo o tym mówić, ale spróbujmy zapytać: jak wiele osób po przebytej terapii powraca? I co najczęściej jest tego przyczyną?

Uzależnienie to choroba, w którą wpisane są nawroty. Sukces leczenia w dużej mierze zależy od zaangażowania samego pacjenta. U nas w ośrodku każdy pacjent, który kończy terapię podstawową, otrzymuje zalecenia i wskazówki do życia poza ośrodkiem, tworzy własny plan na wyjście. Kontynuacja leczenia, już w formie ambulatoryjnej, możliwa jest na spotkaniach grupy pogłębionej oraz w formie sesji indywidualnych z terapeutą prowadzącym pacjenta w ośrodku. Przestrzeganie wytycznych oraz utrzymanie kontaktu z terapeutą zdecydowanie dają wsparcie w życiu bez nałogu.

Załóżmy, że do ośrodka trafia osoba uzależniona: jak wygląda początek leczenia i jego kolejne etapy?

W pierwszej kolejności pacjent, jeśli tego wymaga, trafia na detoks alkoholowy, lekowy lub narkotykowy. Pacjenta konsultuje lekarz i zaleca indywidualnie dobrane do sytuacji zdrowotnej oraz problemu leczenie. W kolejnym kroku pacjent trafia na terapię w formie grupowej oraz sesje indywidualne z terapeutą prowadzącym. Dzień rozpoczyna się śniadaniem o godzinie 8.30. Od 9.30 do 17.00 pacjenci uczestniczą w terapii. W przerwie, o godzinie 13.00, mamy lunch. Między 17.00 a 19.00 odbywają się sesje indywidualne oraz jest czas wolny na odpoczynek czy relaks w obrębie ośrodka. O 19.00 wszyscy zasiadają do kolacji. Od 20.00 do ok. 22.00 trwa wieczorna część zajęć terapeutycznych - kinowa. Od 23.00 mamy ciszę nocną - to pora snu i regeneracji przed kolejnym dniem leczenia.

Czy po skończonej terapii osoba uzależniona jest pozostawiona sama sobie?

Absolutnie nie. Pacjenci, zgodnie z przygotowanym jeszcze w ośrodku planem na wyjście, kontynuują leczenie w formie cotygodniowych spotkań na grupie pogłębionej lub sesji indywidualnych z terapeutą prowadzącym. Z uwagi, że naszymi pacjentami są osoby z różnych części kraju, a także z zagranicy - jest możliwa również forma online. Ponadto pacjenci zawsze mogą przyjść w odwiedziny na kawę i ciasto. Co roku organizujemy również spotkanie świąteczne, na którym mamy okazję ponownie porozmawiać.

Czy dostęp do używek jest zbyt prosty? Sklepy monopolowe na każdym roku, gloryfikacja narkotyków, opioidów czy alkoholu w teledyskach rapowych i filmach?

Zdecydowanie dostęp do używek jest zbyt prosty. Szczególnie dla młodzieży, która w świecie internetu jest wyjątkowo podatna na skorzystanie ze środków psychoaktywnych, z ciekawości, dla „szpanu” czy żeby poprawić sobie nastrój. To ogromne zagrożenie, bo uzależnienie to choroba, która wymaga leczenia i zaangażowania pacjenta. Często tolerancja środowiska czy samego chorego jest zbyt duża, a nałóg się pogłębia. Należy pamiętać, że używki wpływają na uzależnionego we wszystkich obszarach jego życia, zarówno na zdrowie fizyczne, jak i psychospołeczne. Po stanie euforii pojawia się lęk przed objawami abstynencyjnymi, więc kolejny raz chory sięga po używkę i tak popada coraz głębiej w mechanizmy uzależnienia.

Rzeczywistość za oknem nie rysuje się najlepszych barwach, wojna za wschodnią granicą, galopująca inflacja, rosnące bezrobocie, zapewne to ma wpływ na rosnący odsetek osób uzależnionych. Czy ma Pan jakiś pomysł albo radę: jak można sobie poradzić w momentach kryzysowych i nie sięgać po alkohol czy narkotyki?

Sytuacje, o których pan wspomina, dotykają nas wszystkich. Ważne jest, by mieć kontakt z terapeutą, regularnie uczestniczyć w sesjach grupowych czy indywidualnych. Istotne również jest zadbanie o różne aktywności, które zajmą czas i będą alternatywą dla sięgania po substancje psychoaktywne. Dodatkowo każda aktywność fizyczna - choćby spacer czy rower ma dobry wpływ zarówno na zdrowie fizyczne, jak i samopoczucie pacjenta.

Na koniec pytanie podsumowujące naszą rozmowę: Dlaczego warto wybrać Ośrodek FreeDom?

Warto przede wszystkim nie tkwić w sidłach nałogu, ale podjąć leczenie. Alkoholizm, narkomania, lekomania, hazard to choroby. Należy, tak jak w przypadku każdej innej choroby, nie czekać aż minie samo, tylko je leczyć. To jak przy złamaniu nogi - nie czekamy, aż się zrośnie, tylko idziemy do lekarza i zdajemy się na jego wiedzę. Identycznie należy podejść do uzależnienia. Przy wsparciu naszych terapeutów każdy pacjent może cieszyć się życiem wolnym od nałogu. Dlaczego FreeDom? Bo to miejsce powstało z pasji i chęci pomocy osobom uzależnionym. Kluczowe dla nas jest nauczenie pacjentów ich choroby, mechanizmów stojących za uzależnieniem. Bo wierzymy, że jest możliwe życie w wolności, bez substancji psychoaktywnych – wiemy, jak należy prowadzić leczenie, by było skuteczne.

Rozmawiał Marcin Molenda

Ośrodek Terapii Uzależnień FreeDom nie działa w ramach NFZ. 

Więcej informacji na temat Ośrodka Terapii Uzależnień FreeDom: https://www.freedom-24.pl/

Więcej informacji: https://www.freedom-24.pl/

Źródło informacji prasowej: freedom-24.pl

ZOBACZ PODOBNE

  • PAP/P. Werewka

    Uzależnienia u dzieci i młodzieży – na co należy zwrócić uwagę?

    Za występowanie uzależnień wśród dzieci i młodzieży w dużej mierze odpowiadają czynniki środowiskowe, czyli to, co dzieje się w najbliższym otoczeniu tych dzieci. Nastolatki przyznają, że sięgają po substancje psychoaktywne albo z ciekawości albo dlatego, że nie radzą sobie ze stresem, z wyzwaniami, że czują się samotni, przeciążeni presją wywieraną przez osoby dorosłe. O tym jakie są objawy uzależnienia u dziecka czy nastolatka - wyjaśnia dr n. med. Aleksandra Lewandowska, ordynator oddziału psychiatrycznego dla dzieci w Specjalistycznym Psychiatrycznym Zespole Opieki Zdrowotnej w Łodzi, konsultant krajowa w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży.

  • AdobeStock

    Życie wielu alkoholików to umiejętność zachowania pozorów

    Nie każdy alkoholik to osoba upadła, spod przysłowiowej budki z piwem. Rośnie liczba tzw. wysokofunkcjonujących alkoholików, którzy pozornie prowadzą normalne życie, a nawet osiągają sukcesy, realizują codzienne obowiązki, mają znajomych i rodzinę. Tyle tylko, że bez alkoholu nie potrafią normalnie funkcjonować. Nieustannie myślą o tym, kiedy będą mogli się napić i jak to ukryć przed otoczeniem. O subtelnych sygnałach uzależnienia od alkoholu opowiada Adam Nyk, Kierownik Rodzinnej Poradni Profilaktyki i Terapii Uzależnień w Warszawie.

  • Adobe Stock

    Wapowanie - „sport” nastolatków

    Co czwarty nastolatek pali tradycyjne papierosy, większość sięga jednak po e-papierosy - kolorowe, smakowe i nieprzebadane. Największe urządzenie potrafi pomieścić w sobie tyle nikotyny co 30 paczek papierosów. Są i takie, które jej nie zawierają, ale – jak pokazują badania – zawierają analogi nikotyny, które trzy razy mocniej uzależniają – ostrzega prof. Marcin Wojnar, kierownik Katedry i Kliniki Psychiatrycznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

  • zdj. AdobeStock

    Uzależnienia u dzieci i młodzieży coraz większym problemem

    Liczba dzieci i nastolatków, które wymagają specjalistycznej pomocy w zakresie uzależnień rośnie. Nastolatki upijają się, sięgają po coraz mocniejsze alkohole, spożywają leki nasenne i godzinami przesiadują w internecie. A przecież używki mają destrukcyjny wpływ na rozwijający się układ nerwowy - alarmuje dr n. med. Aleksandra Lewandowska krajowa konsultant w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, ordynator oddziału psychiatrycznego dla dzieci w Specjalistycznym Psychiatrycznym Zespole Opieki Zdrowotnej w Łodzi.

NAJNOWSZE

  • Adobe Stock

    Szkorbut – czy na pewno choroba przeszłości? Pamiętajmy o witaminach

    Szkorbut wywoływał dawniej potworne cierpienia, a wystarczyłby choćby sok z cytryn, aby się przed nim uchronić. Dzięki postępowi nauki i większej dostępności świeżych warzyw i owoców dzisiaj choroba jest już bardzo rzadka, chociaż nadal zdarzają się jej przypadki. Szczególnie wyczuleni na to ryzyko powinni być pacjenci dializowani oraz po operacji bariatrycznej.

  • Robot Rosa pomógł naprawić kolano 75-latka

  • Milowy krok – przeszczep gałki ocznej

  • Apiterapia: pszczoły i leczenie nowotworów

    Patronat Serwisu Zdrowie
  • Przezroczyste nakładki zamiast aparatu

  • AdobeStock, Seventyfour

    Wysokie dawki witaminy D3 nie poprawiają wyników leczenia raka jelita grubego

    Od wielu lat toczą się dyskusje nad wpływem witaminy D3 na wyniki leczenia raka jelita grubego. Ostatnie ustalenia naukowe gaszą entuzjazm wywołany wcześniejszymi doniesieniami. Wyniki badania SOLARIS wskazują, że dużej dawki witaminy D3 nie można zalecać jako leczenia pacjentów z nieleczonym przerzutowym rakiem jelita grubego.

  • Pacjent, lekarz i nauka – razem czy obok siebie?

    Patronat Serwisu Zdrowie