U nastolatków lęk może powodować problemy ze skórą

Pomiędzy niektórymi zaburzeniami psychicznymi a chorobami somatycznymi u nastolatków mogą istnieć czasowe powiązania. Dzięki ustaleniom szwajcarsko-niemieckiego zespołu naukowców można będzie lepiej leczyć zarówno ciało, jak i duszę nastolatków.

Rys. Krzysztof "Rosa" Rosiecki
Rys. Krzysztof "Rosa" Rosiecki

Wyniki badań publikuje „PLOS ONE”. 

Związki czasowe pomiędzy problemami ciala i sfery psychicznej są przez naukowców analizowane już od pewnego czasu. Jednak wyniki dotychczasowych ustaleń odnosiły się w głównej mierze do osób dorosłych. Nieliczne badania, podczas których sprawdzano, czy takie zależności dotyczą również dzieci, były prowadzone na próbach klinicznych i dotyczyły jedynie wybranych schorzeń. Tym samym dostarczały jedynie wycinkowych danych.

Psycholożka dr Marion Tegethoff z uniwersytetu w Bazylei postanowiła sprawdzić na dużej grupie, na ile zasadne są dotychczasowe ustalenia. W swoich analizach zespół dr Tegethoff posłużył się kwestionariuszami dotyczącymi 6483 młodych Amerykanów w wieku 13-18 lat oraz ich rodziców/opiekunów. Kwestionariusze dotyczyły współzachorowalności na rozmaite schorzenia, dotyczyły lat 2001-2004, a próba badanych była reprezentatywna dla populacji amerykańskich nastolatków. anymi reprezentatywnymi dla populacji amerykańskich nastolatków.

Ankiety ujawniają powiązania czasowe

Pytania w ankietach dotyczyły zarówno chronicznych chorób fizycznych (informacje te zestawiono z zapisami medycznymi), jak i zaburzeń psychicznych. Te ostatnie pogrupowano w pięć ogólnych kategorii:

  • zaburzenia afektywne/nastroju (depresja, dystymia, choroba dwubiegunowa);
  • zaburzenia lękowe (agorafobia, zespół lęku uogólnionego, fobia społeczna, inne fobie, zespół lęku napadowego, zespół stresu pourazowego, lęk separacyjny);
  • zaburzenia zachowania (ADHD, długotrwałe wybuchy złości i poirytowanie, aspołeczność);
  • nadużywanie substancji niebezpiecznych (nadużywanie lub uzależnienie od alkoholu, narkotyków czy innych substancji psychoaktywnych);
  • zaburzenia odżywiania (anoreksja, bulimia i zespół kompulsywnego objadania się).

Co równie ważne, ankiety zostały tak skonstruowane, że umożliwiały stwierdzenie, które ze schorzeń pojawiło się pierwsze.

Rezultaty

Analizując zebrany materiał zespół dr Tegethoff zauważył następujące prawidłowości:

  • Nastolatki z zaburzeniami  nastroju mają wyższe ryzyko zapadnięcia na choroby stawów i układu pokarmowego.
  • Młodzi ludzie z zaburzeniami lękowymi - na schorzenia skóry.

Co ciekawe, młode osoby nadużywające rozmaitych substancji, rzadziej niż inne cierpią na alergie sezonowe.

Ale wykazano też prawidłowość, że stan fizyczny u nastolatków wpływa na rozwój niektórych zaburzeń psychicznych:

  • Choroby serca mogą być czynnikiem ryzyka dla zaburzeń lękowych i generalnie także innych zaburzeń psychicznych.
  • Padaczka może być czynnikiem ryzyka dla rozwoju zaburzeń odżywiania.

Dotychczasowe badania prowadzone na dorosłych pokazują zresztą istnienie zależności pomiędzy chorobami somatycznymi a zaburzeniami psychicznymi. Np. leczenie depresji u osób starszych powoduje zmniejszenie dolegliwości bólowych w stawach. Wiele wskazuje bowiem na to, że depresja zmienia funkcjonowanie mózgu, powodując większą wrażliwość na ból. Podanie antydepresantów zmniejsza cierpienie, także to fizyczne.

Depresja z Facebooka? To zależy...

Czy używanie tzw. mediów społecznościowych ma wpływ na rozwinięcie objawów depresji czy też wprost przeciwnie? Na to pytanie próbowali znaleźć odpowiedź naukowcy z brytyjskiego Lancaster University. Rezultat: w kontekście depresji nie tyle chodzi o to, czy ktoś w ogóle używa mediów społecznościowych, ale w jaki sposób ich używa i jakie znaczenie temu przypisuje.

Zobacz także

Ponadto pod wpływem zaburzeń nastroju może dochodzić do zmiany funkcjonowania systemu odpornościowego i w rezultacie do wystąpienia stanu zapalnego. Z kolei zmiany w wydzielaniu hormonu o nazwie  kortykoliberyna (pod wpływem długotrwałego stresu) mogą być przyczyną chorób układu trawiennego.

Zostały także zaobserwowane powiązania między zaburzeniami lękowymi a np. atopowym zapaleniem skóry. Wstępne badania sugerują, że długotrwały stres upośledza działanie systemu odpornościowego i zaburza syntezę immunoglobuliny E. Wiadomo też, że przeprowadzenie odpowiedniej psychoterapii powala zmniejszyć owe dolegliwości.

Jedna choroba pociąga drugą?

W trakcie badań zespół dr Tegethoff zaobserwował, że czasami choroba fizyczna może byc prognostykiem wystąpienia zaburzeń psychicznych. Tak jest na przykład w przypadku chorób serca u nastolatków, które wykazują korelację ze wszystkimi możliwymi zaburzeniami psychicznymi, choć najbardziej - lękowymi. Co ciekawe, inne badania wskazują, że odwrotnie przedstawia się ta korelacja u dorosłych.

Natomiast padaczka wydaje się w przypadku niektórych osób być prognostykiem zaburzeń odżywiania. Dzieje się tak prawdopodobnie dlatego, że obszary mózgu, gdzie powstaje epilepsja, są blisko powiązane z układem limbicznym, którego nieprawidłowe działanie może skutkować pojawieniem się zaburzeń odżywiania u danej osoby. Hipotezę tą potwierdzają badania, z których wynika, że leki przeciwpadaczkowe pomagają w terapii bulimii. Jak podkreślają sami badacze, prezentowane przez nich dane nie odnoszą się do czynników sprawczych, lecz jedynie czynników ryzyka, co oznacza, że jedna choroba nie implikuje drugiej.

Z danych prezentowanych przez Światową Organizację Zdrowia wynika, że powiązania czasowe między schorzeniami fizycznymi a psychicznymi u dorosłych są porównywalne na całym świecie, co sugeruje, że i w przypadku nastolatków może być podobnie. Jednak ekstrapolacja wyników badań przeprowadzonych z udziałem młodych na starsze osoby i vice versa nie jest uzasadniona chociażby  z powodu czynników wynikających ze stylu życia i pojawianiem się określonych schorzeń fizycznych w starszym wieku.  

Anna Piotrowska

ZOBACZ PODOBNE

  • Adobe Stock/Photographee.eu

    Kiedy wybrać się po raz pierwszy z córką do ginekologa?

    Pierwsza wizyta dziewczynki u ginekologa to duże przeżycie, ale lepiej jej nie odkładać. Jeśli nic niepokojącego się nie dzieje, to można pojawić się w gabinecie po roku od pierwszego krwawienia, nie później jednak niż do ukończenia przez młodą pacjentkę 15 lat. Przed wizytą warto porozmawiać o tym, co czeka ją w gabinecie – radzi dr n. med. Ewa Kuś, konsultant ds. ginekologii i położnictwa Grupy Luxmed.

  • Adobe Stock

    Dziecko ze spektrum autyzmu ma inaczej, rodzice jego też

    Dziecko rozwijające się w spektrum autyzmu to wyzwanie dla rodzica. Życie z nim ma wiele odcieni. Zdarzają się wzloty i upadki, jak w życiu każdego, tylko trochę inaczej. Czym jest spektrum autyzmu w czterech ścianach, 24 godziny na dobę?  - Przyciągał uwagę jak magnes metal, pochłaniał mój czas – opisuje jedna z mam już prawie dorosłego syna z zespołem Aspergera.

  • Adobe Stock

    Kiedy zacząć myć zęby dziecku?

    O higienę jamy ustnej dziecka należy dbać jeszcze przed wyrznięciem się pierwszego zęba, a ze szczoteczką do zębów i pastą zaznajamiać, zanim wyrośnie ono z pieluch. Samodzielność w myciu zębów owszem, ale pod czujnym okiem dorosłego i to dość długo.

  • Adobe Stock

    Niejadki. Kiedy trudności w jedzeniu mają podłoże sensoryczne

    Rzadko się nad tym zastanawiamy, ale posiłek to nie tylko smak, ale cała gama doznań sensorycznych wynikających z kolorów, zapachów, konsystencji, kompozycji na talerzu. Dzieci z nadwrażliwością zmysłów mogą czuć się przytłoczone tą kakofonią i w rezultacie jeść bardzo mało i bez urozmaicenia.

NAJNOWSZE

  • Adobe Stock

    Niebieskie Igrzyska przekraczają Atlantyk

    Co najmniej 475 300 dzieci i 2 121 placówek oświatowych z Polski oraz 9 polonijnych weźmie udział w Niebieskich Igrzyskach, by integrować i szerzyć wiedzę o spektrum autyzmu. Jest jeszcze czas, by dołączyć.

  • Wstęp do diagnozy autyzmu w bilansie dwulatka

  • Polska bioniczna trzustka gotowa do przeszczepu

  • Nieswoiste Choroby Zapalne Jelit spychają pacjentów na drugi tor

  • Tężec – zagrożenie powraca wiosną

  • AdobeStock/Felix/peopleimages.com

    Brak apetytu to wina nowotworu

    „Pacjenci chorzy onkologicznie często mają problem z jedzeniem. Ważne jest, aby zrozumieć, że to nie ich wina. Guz nowotworowy produkuje związki, które informują nasz mózg: „jesteś najedzony”. Do tego dochodzą dolegliwości bólowe, wymioty, zaparcia albo biegunki. Trudno myśleć wtedy o jedzeniu” - tłumaczy dr n. med. Aleksandra Kapała Kierownik Działu Żywienia Klinicznego w Narodowym Instytucie Onkologii im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie.

  • Problem z węchem może oznaczać chorobę

  • 8 powodów, by porządnie się wyspać