Rhinoplastyka - wskazania, efekty i powikłania po plastyce nosa (inf. prasowa)

Rhinoplastyka, czyli operacyjna zmiana kształtu nosa, jest jedną z najczęściej wybieranych operacji plastycznych. Krzywy, garbaty czy wielki nos często jest przyczyna kompleksów, gdyż jest on widoczną częścią naszej twarzy.

Fot. materiały prasowe
Fot. materiały prasowe

Rhinoplastyka czyli operacja plastyczna nosa, może być wykonana zarówno w celach estetycznych, jak i zdrowotnych. Chirurgiczna korekta nosa (CKN) wykonywana jest w celu poprawy wyglądu, przywrócenia prawidłowego kształtu czy proporcji nosa. Należy pamiętać, iż taka operacja powinna być wykonana w taki sposób, aby nos nie tylko był dopasowany do twarzy pacjenta, ale przede wszystkim był drożny. Plastyki nosa nie należy mylić z septoplastyką. Septoplastyka jest zupełnie innym zabiegiem, który polega na korekcie przegrody nosowej.

Jakie są wskazania i przeciwwskazania do rhinoplastyki?

Korektę nosa może wykonać praktycznie każda osoba, która nie do końca akceptuje wygląd swojego nosa. Długi, krzywy, garbaty czy szpiczasty nos można zmienić podczas rhinoplastyki.

Wskazaniem do korekty są również:

  • Widoczny garbek;
  • Krzywy nos;
  • Chęć skrócenia lub wydłużenia nosa;
  • Przywrócenie prawidłowej proporcji nosa;
  • Nieproporcjonalnie duży czubek nosa;
  • Opadnięty czubek nosa;
  • Krzywa przegroda nosowa;
  • Zbyt wąski nos;
  • Za szeroki nos;
  • Niesymetryczny nos;
  • Wady genetyczne;
  • Deformacja spowodowana urazem;
  • Problemy zdrowotne - niedrożność, chrapanie;
  • Poprawa profilu twarzy;
  • Zadarte nozdrza.

Aby w pełni zadbać o bezpieczeństwo pacjenta, oprócz podstawowych badań koniczne jest przeprowadzenie wywiadu z pacjentem na temat stanu zdrowia.

Przeciwwskazaniem do wykonania plastyki nosa są:

  • Autoimmunologiczne choroby;
  • Ciąża i okres karmienia;
  • Cukrzyca;
  • Terapia przeciwzakrzepowa;
  • Choroby wirusowe i bakteryjne;
  • Nadciśnienie tętnicze;
  • Choroby ogólnoustrojowe;
  • Skazy naczyniowe.

Jak wygląda plastyka nosa?

Aby zakwalifikować pacjenta do plastyki nosa, konieczna jest konsultacja oraz wykonanie podstawowych badań. Kolejnym etapem jest badanie wizualne, a dokładniej ocena kształtu oraz budowy nosa pacjenta. Podczas konsultacji oprócz oceny nosa omawiany zostaje również efekt pooperacyjny. Lekarz bierze pod uwagę preferencje pacjenta, ustala realny efekt końcowy.

Nie zawsze chirurg plastyk jest w stanie poprawić nos tak, jak życzy sobie tego pacjent. I nie chodzi tu o brak chęci, a właśnie o budowę nosa i możliwość uzyskania estetycznego, nieprzesadzonego wyglądu. Sam zabieg wykonuje się w znieczuleniu ogólnym. Rhinoplastyka może być wykonana na 2 sposoby, metodą wewnątrznosową, oraz metodą otwartą. Plastyka nosa może również dotyczyć części kostnej lub chrzęstnej nosa.

  • Metoda wewnątrznosowa, jak sama nazwa wskazuje, polega na przeprowadzeniu cięć w przewodach nosowych, a blizny są zupełnie niewidoczne. Operacja nosa wykonywana ta metodą nie wymaga hospitalizacji.
  • Metoda otwarta natomiast jest już bardziej rozległym procesem, ponieważ cięcie wykonywane jest na skórze słupka nosa. Minusem tej metody jest mała, praktycznie niewidoczna blizna. Pacjent po operacji metoda otwartą musi pozostać w szpitalu co najmniej dobę.

Jakie ryzyko i możliwe powikłania niesie rhinoplastyka?

Po korekcie nosa możliwe jest pojawienie się opuchlizny, siniaków czy dolegliwości bólowych. Są to dosyć częste dolegliwości zgłaszane przez pacjentów, które ustępują samoistnie po kilku dobach. Każda operacja plastyczna niesie za sobą ryzyko powikłań, dlatego taka decyzja powinna być bardzo dobrze przeanalizowana przez pacjenta. Powikłania się zdarzają, nawet gdy operacja przeprowadzona jest przez najlepszego chirurga.

Oprócz powikłań należy również wziąć pod uwagę efekt i możliwe niezadowolenie z ostatecznych efektów wizualnych. Każda ingerencja w kształt nosa wiąże się ze zmianą rysów twarzy.

Do potencjalnych komplikacji zaliczamy również:

  • Infekcje;
  • Problem z gojeniem ran;
  • Pęknięcie naczynek nosa;
  • Krwawienie;
  • Asymetrię;
  • Uczucie zdrętwienia nosa;
  • Obrzęk;
  • Blizny;
  • Nierówna przegroda nosowa;
  • Niedrożność.
  • Rekonwalescencja i efekty końcowe

Efekty wizualne widoczne są już po zabiegu, jednak na efekty ostateczne trzeba poczekać kilka miesięcy. Obrzęk powstały po operacji zazwyczaj utrzymuje się nawet do 4 tygodni. „Bezpośrednio po operacji zastosowana zostaje tamponada, która usuwania jest po ok 48 godzinach. Po około 10-14 dniach usunięte zostaje specjalne usztywnienie" - podkreśla Dr Piotr Turkowski

Podczas rekonwalescencji należy pamiętać, iż nos jest bardzo wrażliwy i wymaga szczególnej uwagi. Nie zaleca się mocnego opróżniania nosa z nieczystości, noszenia okularów, wykonywania jakiejkolwiek aktywności fizycznej, korzystania z basenu czy sauny. Nie należy również nosić okularów, aby nie podrażniać nosa.

Więcej na https://klinikaotco.pl/

Źródło informacji: Klinika OT.CO

Uwaga! Za materiał opublikowany jako "komunikat" w Serwisie Zdrowie odpowiedzialność ponosi – z zastrzeżeniem postanowień art. 42 ust. 2 ustawy prawo prasowe – jego nadawca, wskazany każdorazowo jako „źródło komunikatu”. Wszystkie materiały opublikowane w Serwisie Zdrowie mogą być bezpłatnie wykorzystywane przez media.

ZOBACZ PODOBNE

  • M.Kmieciński/PAP

    Sprawdź, czy nie tracisz wzroku – prosty test

    Zwyrodnienie plamki żółtej (AMD) to jedna z najważniejszych chorób, z którymi boryka się okulistyka i najczęstsza przyczyną utraty wzroku w krajach rozwiniętych. Dla lekarzy to wyzwanie, bo pacjenci często zgłaszają się zbyt późno, a wystarczy wykonać prosty test – podkreśla prof. dr hab. n. med. Sławomir Teper, okulista, chirurg witreoretinalny ze Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach.

  • Fot. PAP/P. Werewka

    "Niepełnosprawny" czy "osoba z niepełnosprawnością"?

    Język jest materią żywą. Słowo potrafi z jednej strony krzywdzić i ranić, z drugiej uskrzydlać i wspierać. Niektóre zwroty czy pojedyncze słowa odchodzą do lamusa, nabierają innego znaczenia lub są zastępowane innymi, bo wydają nam się stygmatyzujące. Czy dlatego coraz częściej słyszymy wyrażenie: „osoba z niepełnosprawnością” zamiast: „osoba niepełnosprawna”?

  • Fot. PetitNuage/Adobe Stock

    Nikt nie odda wzroku skradzionego przez jaskrę

    Jaskry nie można wyleczyć. Kradnie nam wzrok i wcale nie jest przypisana starości. Nowe okulary na nosie, po badaniu jedynie ostrości widzenia, nie świadczą o tym, że na dnie oka nie czai się ta podstępna choroba, którą ma około milion Polaków, a połowa z nich o tym nie wie. O diagnostyce i leczeniu jaskry opowiada prof. dr hab. n. med. Iwona Grabska-Liberek, wiceprezes Polskiego Towarzystwa Okulistycznego.

  • AdobeStock

    Jąkanie – gdy mowa nie nadąża za myślami

    Nawet aktorzy czy politycy się jąkają, ale przypadłość ta potrafi mocno utrudniać życie. Pojawia się zwykle w dzieciństwie. Szczęśliwie w większości przypadków ustępuje samoczynnie. Czasami potrzebna jest jednak pomoc specjalistów, więc trzeba być czujnym.

NAJNOWSZE

  • PAP/P. Werewka

    Uzależnienia u dzieci i młodzieży – na co należy zwrócić uwagę?

    Za występowanie uzależnień wśród dzieci i młodzieży w dużej mierze odpowiadają czynniki środowiskowe, czyli to, co dzieje się w najbliższym otoczeniu tych dzieci. Nastolatki przyznają, że sięgają po substancje psychoaktywne albo z ciekawości albo dlatego, że nie radzą sobie ze stresem, z wyzwaniami, że czują się samotni, przeciążeni presją wywieraną przez osoby dorosłe. O tym jakie są objawy uzależnienia u dziecka czy nastolatka - wyjaśnia dr n. med. Aleksandra Lewandowska, ordynator oddziału psychiatrycznego dla dzieci w Specjalistycznym Psychiatrycznym Zespole Opieki Zdrowotnej w Łodzi, konsultant krajowa w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży.

  • Sprawdź, czy nie tracisz wzroku – prosty test

  • Kiedy zacząć myć zęby dziecku?

  • Niejadki. Kiedy trudności w jedzeniu mają podłoże sensoryczne

  • HIV: kiedyś drżeliśmy, dziś ignorujemy

  • Adobe Stock

    CRM – zespół sercowo-nerkowo-metaboliczny. Nowe spojrzenie na szereg schorzeń

    Na każdego pacjenta z problemami sercowo-naczyniowymi należy spojrzeć szeroko i badać go także pod kątem cukrzycy i choroby nerek – przestrzegają specjaliści. Jak tłumaczą, mechanizmy leżące u podstaw tych chorób są ze sobą powiązane i wzajemnie się napędzają. W efekcie jedna choroba przyczynia się do rozwoju kolejnej.

  • Kobiety żyją dłużej – zwłaszcza w Hiszpanii

  • Badania: pozytywne nastawienie do starości wiąże się z lepszym zdrowiem w późnym wieku