To FAKT. Udział czynników genetycznych w występowaniu astmy szacuje się na 35-70 proc. Dziedziczy się jednak nie chorobę, ale predyspozycję do jej wystąpienia, to znaczy, że w rodzinach, w których jedna osoba choruje na astmę, dzieci będą obciążone większym ryzykiem zachorowania, ale mogą nie zachorować.
Jeśli na astmę choruje matka, to prawdopodobieństwo wystąpienia astmy u dziecka wzrasta 3-krotnie, a gdy ojciec – 2,5-krotnie w stosunku do dzieci zdrowych rodziców.
Może być jednak też tak, że chorują obydwoje rodzice, a dzieci są zdrowe i odwrotnie – rodzice są zdrowi, a dziecko ma astmę (ten drugi przypadek występuje rzadziej).
Poza genetyczną predyspozycją, by choroba się ujawniła, muszą jeszcze zadziałać tzw. czynniki spustowe. Nawet jeśli mamy genetyczne predyspozycje, a nie ma ekspozycji na takie czynniki, choroba może się nigdy nie ujawnić.
Do czynników spustowych należą m.in.:
- zmiany środowiska związane z zanieczyszczeniem powietrza atmosferycznego;
- zmiana stylu życia połączona z ograniczeniem aktywności fizycznej i spędzaniem większości czasu w zamkniętych pomieszczeniach;
- sterylne warunki życia;
- częste stosowanie antybiotyków;
- dieta bogata w produkty wysoko przetworzone, z konserwantami i barwnikami;
- niektóre infekcje układu oddechowego m.in.: grypa, krztusiec, zakażenia chlamydiowe i wirusem RSV.
gap
Źródło:
Dr Izabela Kupryś-Lipińska „Czy astmę się dziedziczy”, W: „Astma ciężka pod kontrolą. Poradnik dla pacjenta.”
