Tylko alkohol powoduje stłuszczenie wątroby?
To mit! Nawet osoby w ogóle nie spożywające alkoholu mogą zachorować na stłuszczenie wątroby. Zwłaszcza grozi to osobom z cukrzycą i otyłością.
Większość dorosłych ludzi wie, że nadużywanie alkoholu grozi chorobami wątroby, która jest w naszym organizmie głównym miejscem metabolizowania alkoholu etylowego. Jednym ze skutków nadmiernego picia może być tzw. alkoholowe stłuszczenie wątroby, czyli przewlekłe uszkodzenie wątroby, które objawia się nagromadzeniem kropli tłuszczu w hepatocytach (komórkach wątrobowych). Szacuje się, że występuje ono u blisko 90 proc. osób pijących powyżej 60 g alkoholu dziennie. Co ciekawe, po zaprzestaniu picia zwykle ustępuje w ciągu 4-6 tygodni. W przypadku kontynuacji nadmiernego picia nadal jednak postępuje, co u około 35 proc. osób prowadzi do zapalenia wątroby i jej marskości.
I chociaż alkohol wciąż należy do najczęstszych przyczyn chorób wątroby (w tym także jej stłuszczenia), to jednak coraz częściej stłuszczeniowa choroba wątroby jest wywoływana przez zupełnie inne czynniki, co ma związek z postępującą na całym świecie w szybkim tempie „epidemią nadwagi i otyłości” oraz powiązaną z tym epidemią cukrzycy.
Niealkoholowa stłuszczeniowa choroba wątroby (nazywana w skrócie przez fachowców NAFLD) jest najczęstszą przewlekłą chorobą wątroby w krajach rozwiniętych, a jej rozpowszechnienie szacuje się aż na 6-33 proc. populacji, w zależności od kraju. Do jej głównych przyczyn należą: zaburzenia przemiany materii, błędy żywieniowe, przekarmienie, otyłość i cukrzyca typu 2. NAFLD występuje aż u 90 proc. osób z dużą otyłością i u 65 proc. osób z cukrzycą typu 2.
Objawami tej choroby są m.in. zmęczenie, osłabienie, uczucie dyskomfortu w prawym górnym rejonie brzucha i powiększenie wątroby.
Ważnym elementem leczenia tej choroby, jak też jej zapobiegania, jest zmiana stylu życia (z naciskiem na dietę ubogokaloryczną i regularną aktywność fizyczną), a także redukcja masy ciała i oczywiście unikanie alkoholu.
vik (zdrowie.pap.pl)
Źródło:
„Interna Szczeklika: podręcznik chorób wewnętrznych”, pod red. P.Gajewskiego.