Pierwsze niepokojące sygnały zaburzeń rozwoju u dzieci
Autorka: Anna Piotrowska
Każde dziecko ma swoje tempo rozwoju. Jeśli jednak przez jakiś czas nie widzimy postępu czy zmiany w zakresie umiejętności malucha, a może dochodzi do regresu, jest to powód do uzasadnionego niepokoju – mówi dr hab. Przemysław Tomalski z Wydziału Psychologii UW.
W pierwszych dwóch latach życia dziecka jego umiejętności w każdym obszarze funkcjonowania zmieniają się na przestrzeni zaledwie kilku tygodni. Jeśli jednak nie widzimy rozwoju, postępu, zmian w zakresie umiejętności dziecka przez jakiś czas, to może być niepokojące.
Niepokoisz się, że dziecko ma objawy autyzmu? W internecie znajdziesz dobry test
- Małe dzieci generalnie są bardzo aktywne, dużo bardziej niż my dorośli, i bardzo uparcie podejmują różnego rodzaju wyzwania. Uczą się nowych umiejętności, z zapałem rozbierają zabawki albo sprawdzają jak one działają. Jeżeli widzimy, że w danym momencie, w okresie kilku dni, tygodni dziecko nagle przestaje podejmować swoje zwyczajne zabawy, to może być niepokojące. Wtedy musimy się zastanowić przede wszystkim czy w naszym życiu, w życiu naszej rodziny, w ostatnim czasie wydarzyło się coś istotnego, trudnego, co mogło to spowodować - mówi dr hab. Tomalski.
Kamienie milowe w rozwoju dziecka
Do oceny prawidłowości rozwoju dziecka pediatrzy posługują się tzw. kamieniami milowymi w pięciu głównych obszarach: tzw. dużej motoryki (siadanie, chodzenie, unoszenie głowy), małej motoryki (chwytanie), rozwoju mowy, funkcji poznawczych i funkcji społeczno-emocjonalnych. Na przykład prawidłowo rozwijające się dziecko powinno zatracić odruchy noworodkowe do końca szóstego miesiąca życia. W tym miesiącu powinno w taki sposób wchodzić w interakcję z człowiekiem, że patrzy na osobę, która do niego mówi. Najpóźniej w wieku 12 miesięcy powinno reagować na swoje imię.
Tego rodzaju kamieni milowych jest wiele. Powód do niepokoju stanowi niemal każda sytuacja, kiedy dziecko nie osiągnie określonej dla jego wieku umiejętności w maksymalnym według badań naukowych wieku, kiedy taką umiejętność o powinno posiąść.
Warto więc wówczas udać się do pediatry czy psychologa, by porozmawiać o rozwoju swojego dziecka.
Trzeba też pamiętać, że maluchy tak jak dorośli mogą mieć okresowo mieć obniżony nastrój, być smutne w związku z jakimiś trudnymi wydarzeniami. Zwykle nie trwa to długo. Jeśli jednak tego typu niepokojące zachowanie czy zmiana zachowania utrzymuje się na przestrzeni tygodni lub miesięcy, warto zwrócić na to uwagę.
Anna Piotrowska, Justyna Wojteczek, zdrowie.pap.pl
