Jak chronić się przed zakażeniem we wspólnym domu z chorym na COVID-19

Zdecydowana większość pacjentów zakażonych nowym koronawirusem choruje w domu, a to może oznaczać kontakt ze zdrowymi domownikami. Tymczasem najważniejszą zasadą przebywania pod jednym dachem z osobą zakażoną jest jej skuteczne odizolowanie od innych domowników, ale zwykle w polskich realiach nie jest to możliwe. Sprawdź, jakich zasad przestrzegać, gdy chory nie ma osobnego pokoju z łazienką.

Rys. Krzysztof "Rosa" Rosiecki
Rys. Krzysztof "Rosa" Rosiecki

Warto wiedzieć, że wcale nie takie rzadkie są przypadki, gdy domownicy nie zarażają się od chorego na COVID-19. Warto więc wiedzieć, jak zwiększyć swoje szanse, by nie złapać wirusa SARS-CoV-2 od swojego zakażonego bliskiego.

  • Jeśli to tylko możliwe osoba chora powinna przebywać całą dobę, w jednym, dobrze wentylowanym pokoju (z możliwością otwarcia okien lub drzwi), w którym nie przebywają inni domownicy.
  • Jeśli nie ma możliwości całkowitego unikania kontaktu, powinno się zachować możliwie największy dystans między domownikami (odstęp minimum 1,5 metra). Chory nie powinien wchodzić do innych pomieszczeń zwłaszcza wtedy, kiedy ktoś w nich przebywa. Jeśli jest potrzeba, lepiej komunikować się… przez telefon.
  • Jeśli chory musi wyjść z pokoju, powinien założyć maseczkę na usta i nos. Najlepiej, aby nie wynosił rzeczy z pokoju, z którego korzysta. Maseczki trzeba wymieniać po 20 minutach, pamiętając o wymyciu dłoni przed zdjęciem starej, wymyciu twarzy po jej zdjęciu, założeniu nowej maski i ponownym wymyciu dłoni. Zużyte maski należy wrzucać do zamkniętego worka.
  • Jeśli to możliwe, osoba zakażona powinna korzystać z osobnej łazienki i toalety, innej niż pozostali domownicy. Jeśli nie jest to możliwe, po skorzystaniu z toalety należy dezynfekować wszystkie sprzęty, których chory w tym w tym czasie używał: umywalkę, sedes, klamki. Przed wyjściem z toalety każdy z domowników powinien dokładnie umyć ręce. Jeśli korzystacie ze wspólnej łazienki najlepiej, by chory korzystał z niej jako ostatni z domowników. Najlepiej też, aby ręczniki i przybory toaletowe, np. szczoteczkę do zębów trzymał w pokoju, w którym odbywa izolację.
  • Bardzo istotne jest regularne i porządne wietrzenie mieszkania – co najmniej kilka razy dziennie. Natomiast nie należy korzystać z wentylatorów, klimatyzacji, ani oczyszczaczy powietrza. Osoby zdrowe, ale objęte kwarantanną, mogą wychodzić na balkon lub do ogródka należącego do domu, pod warunkiem, że nie ma do niego dostępu nikt nieobjęty kwarantanną
  • Wszyscy domownicy powinni myć często ręce wodą z mydłem (co najmniej przez 30 sekund) lub dezynfekujcie je płynami/żelami na bazie alkoholu (min. 60 proc.).
  • Podczas kaszlu czy kichania należy zakrywać usta i nos zgiętym łokciem lub chusteczką, a następnie jak najszybciej wyrzucać ją do zamkniętego kosza i umyć dokładnie ręce. 
  • Chory powinien używać oddzielnych naczyń niż pozostałe osoby przebywające w mieszkaniu. Brudne naczynia po posiłku chory powinien wystawiać za drzwi pokoju, aby inna osoba mogła umyć je w zmywarce w temp. minimum 60⁰C z użyciem detergentu lub ręcznie - środkiem myjącym do naczyń i pod gorącą wodą. Po zmywaniu, osoba myjąca naczynia musi umyć ręce wodą z mydłem.
  • Chory powinien zmieniać pościel i piżamę co dwa dni, a ręczniki - codziennie, przy tym zużyte wkładać do plastikowego worka w pokoju. Kiedy taki worek się zapełni, należy wystawić go za drzwi, tak aby inna osoba mogła zrobić pranie.
  • Pościel, ręczniki, ubrania trzeba prać jak najczęściej, w temperaturze 60 stopni. Na czas choroby i kwarantanny lepiej nie używać niczego, co wymaga prania ręcznego. Rzeczy osoby chorej należy prać w oddzielnym wsadzie, bez ubrań innych domowników. Nie wolno wysyłać rzeczy do pralni.
  • Kilka razy dziennie trzeba czyścić wszystkie dotykane powierzchnie: blaty, klamki, armatury łazienkowe, toalety, telefony, klawiatury, tablety i stoliki nocne i urządzenia, które są dotykane.
  • Chory powinien mieć osobny kosz z workiem na śmieci. Po jego zapełnieniu jeden z domowników powinien zapakować je w drugi worek i natychmiast wyrzucić go do śmietnika. Po wszystkim umyć lub zdezynfekować ręce.
  • Należy poprosić rodzinę, przyjaciół lub ośrodek pomocy społecznej o pomoc w dostarczeniu zakupów, leków, załatwieniu niezbędnych spraw. Osoba, która  dostarcza wam potrzebne produkty powinna zostawiać je pod drzwiami i zawiadamiać w ustalony sposób, tak by nie kontaktować się bezpośrednio.

Dbajcie o siebie

Rys. Krzysztof "Rosa" Rosiecki

Nie tylko seniorzy są bardziej narażeni na ciężki przebieg COVID-19

W mass mediach wiele jest komunikatów do starszych osób, by szczególnie na siebie uważały w związku ze zwiększonym ryzykiem ciężkiego przebiegu infekcji wywoływanej przez nowego koronawirusa. I słusznie! Takich grup ryzyka jest jednak więcej. Dowiedz się, kto się w nich znajduje. 

W tym wyjątkowym czasie warto też zadbać o siebie i domowników bardziej niż zwykle: wysypiajcie się, dobrze się odżywiajcie, pijcie minimum 1,5 l wody dziennie.

Każdy z domowników powinien też monitorować swój stan zdrowia: regularnie mierzyć temperaturę, zwracać uwagę na swoje samopoczucie, obserwować swój oddech. W razie niepokojących objawów należy skontaktować się z lekarzem.

Warto też zaopatrzyć się w pulsoksymetr służący do pomiaru saturacji czyli właściwego utlenowania krwi. Duszność jest jednym z najcięższych objawów COVID-19 i pierwszym powodem do zgłaszania się do szpitala. Jeśli z pomiaru wynika, że saturacja jest poniżej 94 skontaktujcie się z lekarzem, który poradzi, co robić.

Monika Wysocka, zdrowie.pap.pl

Źródło: pacjent.gov.pl, gis.gov.pl
 

Autorka

Monika Grzegorowska

Monika Grzegorowska - O dziennikarstwie marzyła od dziecka i się spełniło. Od zawsze to było dziennikarstwo medyczne – najciekawsze i nie do znudzenia. Wstępem była obrona pracy magisterskiej o błędach medycznych na Wydziale Resocjalizacji. Niemal całe swoje zawodowe życie związała z branżowym Pulsem Medycyny. Od kilku lat swoją wiedzę przekłada na bardziej przystępny język w Serwisie Zdrowie PAP, co doceniono przyznając jej Kryształowe Pióro. Nie uznaje poranków bez kawy, uwielbia wieczory przy ogromnym stole z puzzlami. Życiowe baterie ładuje na koncertach i posiadówkach z rodziną i przyjaciółmi.

ZOBACZ TEKSTY AUTORKI

ZOBACZ WIĘCEJ

  • Adobe Stock/Photographee.eu

    Kiedy wybrać się po raz pierwszy z córką do ginekologa?

    Pierwsza wizyta dziewczynki u ginekologa to duże przeżycie, ale lepiej jej nie odkładać. Jeśli nic niepokojącego się nie dzieje, to można pojawić się w gabinecie po roku od pierwszego krwawienia, nie później jednak niż do ukończenia przez młodą pacjentkę 15 lat. Przed wizytą warto porozmawiać o tym, co czeka ją w gabinecie – radzi dr n. med. Ewa Kuś, konsultant ds. ginekologii i położnictwa Grupy Luxmed.

  • Adobe Stock

    Dziecko ze spektrum autyzmu ma inaczej, rodzice jego też

    Dziecko rozwijające się w spektrum autyzmu to wyzwanie dla rodzica. Życie z nim ma wiele odcieni. Zdarzają się wzloty i upadki, jak w życiu każdego, tylko trochę inaczej. Czym jest spektrum autyzmu w czterech ścianach, 24 godziny na dobę?  - Przyciągał uwagę jak magnes metal, pochłaniał mój czas – opisuje jedna z mam już prawie dorosłego syna z zespołem Aspergera.

  • Adobe Stock

    Kiedy zacząć myć zęby dziecku?

    O higienę jamy ustnej dziecka należy dbać jeszcze przed wyrznięciem się pierwszego zęba, a ze szczoteczką do zębów i pastą zaznajamiać, zanim wyrośnie ono z pieluch. Samodzielność w myciu zębów owszem, ale pod czujnym okiem dorosłego i to dość długo.

  • Adobe Stock

    Niejadki. Kiedy trudności w jedzeniu mają podłoże sensoryczne

    Rzadko się nad tym zastanawiamy, ale posiłek to nie tylko smak, ale cała gama doznań sensorycznych wynikających z kolorów, zapachów, konsystencji, kompozycji na talerzu. Dzieci z nadwrażliwością zmysłów mogą czuć się przytłoczone tą kakofonią i w rezultacie jeść bardzo mało i bez urozmaicenia.

NAJNOWSZE

  • Adobe Stock

    Socjolożki: nie szukajmy winy tylko w świecie wirtualnym

    Świat wirtualny i rzeczywisty dla nastolatków to już jeden świat, inaczej niż dla dorosłych. Dlatego nie szukajmy problemu tylko w jednym z nich. Rozmawiajmy, bądźmy ciekawi, co robią nastolatki w sieci. Większości dorosłych wydaje się, że mają nad tym kontrolę. Tymczasem to często błędne założenie – podkreślają Dorota Peretiatkowicz i Katarzyna Krzywicka-Zdunek z zespołu Socjolożki.pl, wraz z IRCenter autorki badania „Bez Tabu: O czym (nie) rozmawiamy w domach”.

  • Światło w nocy szkodzi sercu

  • Spacer w stylu retro

  • Morze hartuje ciało i psychikę

  • Krwawienie z nosa to ostrzeżenie

  • Adobe Stock

    Jak chorują dziecięce brzuchy

    Ból brzucha to chyba najbardziej typowa dolegliwości wieku dziecięcego. Jednak gdy szybko nie przechodzi lub współtowarzyszą mu inne objawy, diagnostykę trzeba pogłębić. Może to być ostry stan np. zapalenie wyrostka robaczkowego, alergia pokarmowa lub choroby zapalne przewodu pokarmowego – wylicza dr hab. Michał Brzeziński, pediatra, specjalista gastroenterologii dziecięcej, profesor Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego.

  • Eksperci: wciąż za mało pacjentów z chorobami jelit objętych nowoczesnym leczeniem

  • Co się dzieje z naszymi genami po śmierci?

Serwisy ogólnodostępne PAP