Miłość w dzieciństwie chroni serce w dorosłości
Wsparcie i ciepło jest ważne, szczególnie to otrzymane w dzieciństwie. Dlaczego? Z wielu powodów. Również dlatego, że chroni układ sercowo-naczyniowy w późniejszym życiu – wynika z badań amerykańskich naukowców.
Wiadomo, że doświadczenia z dzieciństwa związane z przemocą, zaniedbaniem i używaniem substancji psychoaktywnych w domu mogą pogorszyć stan serca na całe życie. Jednak nie wszystko stracone. Z badań opublikowanych online 23 stycznia 2024 r. w czasopiśmie „Circulation: Cardiovascular Quality and Outcomes” wynika, że otrzymywanie ciepła od opiekuna w dzieciństwie chroni układ krążenia w późniejszym życiu.
„Wiemy, że o serce należy zacząć dbać już w dzieciństwie, ale jednocześnie odkrycia pokazują, że to co zdarzy się we wczesnym dzieciństwie nie przekreśla szansy na zdrowie w dorosłości. Chociaż niekorzystne środowisko rodzinne w dzieciństwie wiązało się z niższymi szansami na dobry stan układu krążenia w wieku dorosłym, nasze odkrycia sugerują, że wspierająca i, co ważne, stabilna opieka może mieć silniejszy wpływ na późniejsze zdrowie serca niż wczesne przeciwności losu” – stwierdził główny autor badania prof. Robin Ortiz z Wydziału Pediatrii i Zdrowia Populacyjnego na Uniwersytecie Nowojorskim w Langone.
Swoje wnioski naukowiec oparł na analizie profili ponad 2000 osób uczestniczących w badaniu CARDIA - długoterminowym badaniu ryzyka chorób układu krążenia rozpoczynającym się w młodym wieku dorosłym, w którym obserwowano ponad 5000 dorosłych osób rasy czarnej i białej przez ponad 35 lat (badanie miało na celu rozpoznanie czynników występujących we wczesnym okresie życia, które zwiększają ryzyko chorób sercowo-naczyniowych w późniejszym życiu).
Zespół badaczy z Grossman School of Medicine na Uniwersytecie Nowojorskim i Centrum Medycznego Wexler Medical Center na Ohio State University korzystając ze skal mierzących przeciwności losu w dzieciństwie odkrył, że każdy dodatkowy wynik jednostkowy ogólnej niekorzystnej sytuacji w środowisku rodzinnym wiązał się z 12,8 proc. niższymi szansami na idealny stan układu sercowo-naczyniowego (CVH), podczas gdy każdy dodatkowy wynik jednostkowy dotyczący wsparcia i ciepła ze strony opiekuna wiązał się z większymi o 11,7 proc. szansami na lepszą kondycję układu sercowo-naczyniowego.
Miłość, epigenetyka, rodzinny dom. Co wpływa na to, jak kochamy
Pragnienie miłości jest naturalne i powszechne. Źle znosimy samotność, a co więcej - jest ona groźna dla zdrowia. Wiążemy się w pary, ale wiele związków się rozpada, czasami dlatego, że jednej lub obu stronom brakuje umiejętności tworzenia relacji. Dlaczego? Czy można zdolność do miłości zaprogramować? Czy miłość mieści się mózgu? Co wpływa na to, że niektórzy potrafią kochać, a o innych mówimy, że są niezdolni do tego uczucia?
Wynik CVH oceniano zgodnie ze skalą siedmiu wskaźników zdrowotnych zdefiniowanych przez American Heart Association, obejmujących dietę, palenie tytoniu, aktywność fizyczną, wagę, lipidy, ciśnienie krwi i poziom glukozy na czczo.
Według naukowców osoby, które doświadczają ciepła ze strony opiekunów, mają ich wsparcie i poczucie bezpieczeństwa zachowują równowagę fizjologiczną. Zaś nieprzewidywalne lub niestabilne relacje mogą wiązać się ze złym stanem zdrowia w późniejszym życiu, co skutkuje lepszym stanem układu sercowo-naczyniowego w późniejszym życiu.
Trzeba jednak dodać, że badacze odkryli, iż związek między przeciwnościami losu w dzieciństwie a stanem układu sercowo-naczyniowego był wyraźniejszy jedynie wśród osób, których poziom społeczno-ekonomiczny był wyższy w wieku dorosłym.
Zdaniem amerykańskich naukowców, obserwacje te pokazują, że w przypadku dorosłych dysponujących wyższymi dochodami możemy zaobserwować zależność, która pokazuje, jak ważne są czynniki ryzyka nabyte w dzieciństwa.
Oprac. Monika Grzegorowska, zdrowie.pap.pl
Źródło:
https://www.sciencedaily.com/releases/2024/01/240123122213.htm
https://www.ahajournals.org/doi/10.1161/CIRCOUTCOMES.122.009794
