Utrata słuchu powoduje większe zmęczenie
Utrata słuchu to nie tylko utrudniony kontakt z otoczeniem, ale też… większe zmęczenie. Specjaliści tłumaczą, że dzieje się tak ze względu na wytężony wysiłek umysłowy, który potrzebujemy na to, by usłyszeć i zrozumieć komunikat słuchowy.
Aktywność i komunikacja osób z uszkodzeniem słuchu może być wyczerpująca, a to dlatego, że muszą one angażować więcej zasobów mentalnych w rozumienie mowy i kompensować pogorszone sygnały słuchowe. Zwiększony wysiłek słuchowy potęguje zmęczenie w życiu codziennym.
Zrozumienie związku między utratą słuchu a zmęczeniem jest ważne dla poprawy codziennego funkcjonowania osób z ubytkiem słuchu. Może także pomóc w zapobieganiu skutkom zdrowotnym. A trzeba wiedzieć, że problemy ze słyszeniem – oprócz samego niedosłuchu - mają wiele negatywnych konsekwencji zdrowotnych. Mogą bowiem powodować spadek sprawności umysłowej, pogorszenie pamięci, a nawet większe ryzyko demencji. Uczucie pominięcia w rozmowach pogarsza życie towarzyskie i może powodować wycofywanie się z aktywności – to zaś odbija się na kondycji mózgu, który potrzebuje nieustannej stymulacji. To wszystko sprawia, że obniża się jakość życia osoby z niedosłuchem.
Choć niedosłuch może pojawić się niezależnie od wieku, najczęściej jednak dotyczy osób starszych. Wyniki badań grup osób w podeszłym wieku wskazują, że w przybliżeniu 25 proc. populacji w wieku 65–74 lat i 60–70 proc. osób powyżej 75. roku życia cierpi z powodu presbyacusis (głuchoty starczej).
Z raportu opracowanego w 2019 roku dla Hear-it AISBL przez Emeritę Bridget Shield z Brunel University w Londynie wynika, że w Unii Europejskiej żyje 34,4 miliona dorosłych osób z ubytkiem słuchu powodującym ich niepełnosprawność. Dwie osoby na trzy nie przeciwdziałają skutkom utraty słuchu, oznacza to, że 22,6 miliona osób gorzej słyszy.
Uszkodzenie słuchu związane z wiekiem jest stopniowym procesem, który zazwyczaj trwa kilka lat. W związku z tym można przyzwyczaić się do niedogodności lub nie zauważać zmian związanych ze słyszeniem. Jednak w miarę jak pogarsza się słuch, coraz trudniej jest rozumieć i lokalizować otaczające dźwięki. Nieleczony niedosłuch, bez względu na jego stopień, sprawia, że mózg traci stopniowo zdolność przetwarzania informacji. Jest to spowodowane brakiem stymulacji dźwiękowej. Specjaliści ostrzegają, że im dłużej chory zwleka z rozpoczęciem leczenia, tym trudniej jego mózgowi nadawać sens dźwiękom.
Co zatem robić?
- Informować innych o swoich trudnościach w słyszeniu
- Patrzeć na rozmówcę
- Poprosić młodsze pokolenie o pomoc w opanowaniu nowych technologii komunikacyjnych
- Dopytywać o kluczowe informacje
- Spróbować poszerzyć sieć kontaktów społecznych (uniwersytet trzeciego wieku, zajęcia dla seniorów, pielęgnowanie hobby, telefony do dawnych przyjaciół, kontakty z sąsiadami itp.)
- Zachować poczucie humoru.
Warto też wiedzieć, że nie ma skutecznej farmakoterapii uszkodzeń słuchu związanych z wiekiem i jedyną formą terapii, a zarazem rehabilitacji tej niepełnosprawności, jest stosowanie aparatów słuchowych.
Źródło:
JAMA Otolaryngol. 2023;149(8):758-760. doi:10.1001/jamaoto.2023.1328
https://www.wadasluchu.org/wp-content/uploads/2021/03/sluch_seniora_2020-e-book-popr-isbn.pdf
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33390065/
Monika Wysocka, zdrowie.pap.pl
