Nie jesteś na wieki wieków pacjentką

Kiedy kobiety chore na raka piersi kończą wizyty lekarskie, terapie, potrzebują wsparcia —rodziny, znajomych, a także psychoonkologów. Czasu i zrozumienia wymaga odbudowanie poczucia bezpieczeństwa i przystosowanie się do nowej „normy”, adaptacja do zmian fizycznych, blizn po operacji, utraty włosów, zmiany wagi.

Fot. PAP/P. Werewka
Fot. PAP/P. Werewka

„Po zakończeniu leczenia, gdy wyszłam z trybu zadaniowego, próbowałam odpocząć na wakacjach. Jednak towarzyszył mi ciągły lęk przed nawrotem choroby. Po powrocie znalazłam terapię simontonowską, która jest skierowana do pacjentów onkologicznych. Musiałam zmierzyć się z różnymi lękami, co bywało trudne, ale jednocześnie okazało się oczyszczające. Dzięki tej terapii nauczyłam się żyć z lękiem. Uczyłam się, jak odpowiednio na niego reagować i z czasem stawał się coraz mniej intensywny. Teraz, siedem lat po zakończeniu leczenia, lęk oswoiłam na tyle, aby nie miał decydującego wpływu na moje życie” - mówi Aleksandra. - Najbardziej przeżyłam utratę włosów, bo wtedy zdałam sobie sprawę, że naprawdę jestem ciężko chora. Gdy przyszedł moment golenia włosów, czułam się bezbronna” — dodaje. 
Jej akurat pomogła integracja z innymi kobietami, które przeszły przez to samo, a teraz  spotykają się np. na warsztatach arteterapii, gdzie tworzą rękodzieła. Dużo rozmawiają, co pozwala im się skupić na tu i teraz.

Psychoonkolog nie do zastąpienia

Jak widać głęboki emocjonalny wpływ choroby na psychikę, gdy dodatkowo pojawia się lęk przed nawrotem, może wpłynąć na codzienne funkcjonowanie i planowanie przyszłości. Ten lęk można i trzeba przepracować.

Rys. Krzysztof "Rosa" Rosiecki

Polki zaniedbują badania piersi

Zachorowalność na raka piersi w Polsce rośnie. Do tego chorują coraz młodsze kobiety. Wielu przedwczesnych śmierci z tego powodu można by jednak uniknąć.

Najlepiej sięgnąć po profesjonalną pomoc psychologiczną, psychoterapeutyczną czy coachingową. Wtedy łatwiej będzie zrozumieć trudne emocje, wzmocnić świadomość własnych zasobów. Kobiety mogą sobie wówczas lepiej poradzić z odbudowaniem poczucia własnej wartości i nie definiować się wyłącznie jako pacjentki. 
„Choroba i doświadczenia z nią związane nie mogą zdominować tożsamości. Dzięki wsparciu każda z kobiet, pomimo trudnych, niejednokrotnie traumatycznych przejść ma szansę prowadzić pełne i satysfakcjonujące życie. Choroba nowotworowa zostaje potraktowana jako bolesne doświadczenie, ale przestaje pełnić kluczową rolę” — tłumaczy Tatiana Mindewicz-Puacz, psychoterapeutka oraz mindset business coach.

Czy możliwy jest powrót do życia sprzed choroby?

Często nie jest możliwy. Powód? M.in. zmiana priorytetów życiowych. Dla wielu pacjentek choroba jest szansą na ponowne ocenienie swojego życia i ustalenie nowych priorytetów. Kobiety stają się bardziej świadome własnych potrzeb, aspiracji oraz możliwości. Zyskują nową pewność siebie i lepsze zrozumienie własnej wartości, co przekłada się na bardziej świadome podejście do życia oraz relacji z innymi ludźmi. 
Bywa, że w czasie leczenia konieczna jest rezygnacja z pracy lub ograniczenie zawodowych obowiązków. To oznacza utratę części relacji społecznych. Zdarza się, że współpracownicy nie potrafią rozmawiać z osobą chorą, nie wiedzą, jak należy ją traktować. Z kolei pacjentki najczęściej obawiają się stygmatyzacji, pragną funkcjonować w społeczeństwie tak jak przed chorobą. Lekiem tu może być szczera rozmowa i poznanie wzajemnych potrzeb.

Wsparcie od najbliższych, ale i systemowe

„Cierpliwość i wrażliwość na zmienne stany emocjonalne i fizyczne ukochanej osoby są niezmiernie ważne. Słuchanie bez oceniania i dawanie przestrzeni na wyrażanie uczuć pomaga budować bezpieczne środowisko, w którym pacjentka może czuć się zrozumiana. Pomoc w codziennych obowiązkach, towarzyszenie w wizytach lekarskich, wspólne spędzanie czasu może znacznie pomóc w codziennym funkcjonowaniu. Zachęcanie do korzystania z grup wsparcia, gdzie kobiety mogą wymieniać się swoimi doświadczeniami jest bezcenne. Takie wsparcie nie tylko odciąża, ale też pomaga kobietom w odbudowie poczucia wspólnoty i zrozumienia, co jest nieocenione w drodze do pełniejszego zdrowienia” — tłumaczy Adrianna Sobol, psychoonkolog.

Fot.PAP/P.Werewka

Rak piersi: czy da się uniknąć obrzęku po usunięciu węzłów chłonnych?

W wielu sytuacjach, jedną z koniecznych metod leczenia raka piersi jest usunięcie węzłów chłonnych. Obrzęk ręki po tej operacji może przytrafić się nie tylko bezpośrednio po niej, ale nawet wiele lat po zabiegu. Zobacz, czego unikać i co robić, aby do niego nie doszło.

Muszą być również dostępne specjalistyczne programy rehabilitacyjne odnośnie do zdrowia fizycznego, jak i mentalnego. Pacjentki potrzebują też jasnych wskazówek od lekarzy, jak powinna wyglądać ich profilaktyka po zakończeniu leczenia, a także wsparcia terapeutycznego.

Wydarzenia dla osób po nowotworze

Jest ich coraz więcej. Pacjentki po nowotworze piersi spotykają, biorą udział w warsztatach oraz konsultacjach ze specjalistami - psychoterapeutami, fizjoterapeutami czy coachami.
 
Fundacja OnkoCafe – Razem Lepiej organizuje „Moje nowe życie po raku”. Jest to rodzaj nieformalnej grupy wsparcia dla pacjentek z doświadczeniem raka piersi. 
Wydarzenie wspiera Omenaa Mensah, prezeska Omenaa Foundation i założycielka Konsorcjum Filantropijnego.

Oprac. Beata Igielska, zdrowie.pap.pl 

Źródło:

Informacja prasowa

Autorka

Beata Igielska

Beata Igielska - Dziennikarka z wieloletnim doświadczeniem w mediach ogólnopolskich, gdzie zajmowała się tematyką społeczną. Pisała publicystykę, wywiady, reportaże - za jeden z nich została nagrodzona w 2007 r. W Serwisie Zdrowie publikuje od roku 2022. Laureatka nagród dziennikarskich w kategorii medycyna. Prywatnie wielbicielka dobrej literatury, muzyki, sztuki. Jej konikiem jest teatr – ukończyła oprócz polonistyki, także teatrologię.

ZOBACZ TEKSTY AUTORKI

ZOBACZ PODOBNE

  • Fot. PAP/P. Werewka

    Kiedy wybrać się po raz pierwszy z córką do ginekologa?

    Pierwsza wizyta dziewczynki u ginekologa to duże przeżycie, ale lepiej jej nie odkładać. Jeśli nic niepokojącego się nie dzieje, to można pojawić się w gabinecie po roku od pierwszego krwawienia, nie później jednak niż do ukończenia przez młodą pacjentkę 15 lat. Przed wizytą warto porozmawiać o tym, co czeka ją w gabinecie – radzi dr n. med. Ewa Kuś, konsultant ds. ginekologii i położnictwa Grupy Luxmed.

  • Fot. PAP/P. Werewka

    Sól jodowana: jak ustrzegliśmy się poważnej choroby

    Niedobór jodu może wywołać chorobę charakteryzującą się głębokim ubytkiem możliwości intelektualnych. To właśnie on odpowiadał w dawnych czasach za występowanie na terenie Szwajcarii tzw. kretynizmu endemicznego. Polska ustrzegła się tego losu, bo w 1935 roku wprowadzono skuteczną profilaktykę - do soli kuchennej dodawany był jodek potasu.

  • fot. tanantornanutra/Adobe Stock

    Jak wygląda świat, gdy traci się wzrok?

    Pewnego dnia obudziłem się i już nic nie widziałem. Całe dzieciństwo przygotowywano mnie na ten moment, ale czy można być na to naprawdę gotowym? Największą szkołę życia dało mi morze. Ono buja każdego tak samo – opowiada Bartosz Radomski, fizjoterapeuta i przewodnik po warszawskiej Niewidzialnej Wystawie.

  • P. Werewka/PAP

    Milowy krok – przeszczep gałki ocznej

    W okulistyce mamy za sobą kolejny krok milowy – przeszczep gałki ocznej. Na razie jednak to operacja kosmetyczna, bo nie umiemy jeszcze połączyć nerwów wzrokowych, a więc przywrócić widzenia. Wszystko jednak przed nami – wyraził nadzieję prof. Edward Wylęgała, kierownik Katedry i Oddziału Klinicznego Okulistyki Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach.

NAJNOWSZE

  • Adobe Stock

    Wczesna diagnoza CT1 – jak uniknąć stanu zagrożenia życia

    W cukrzycy typu 1 (CT1) dochodzi do całkowitego wyniszczenia komórek produkujących insulinę. Chorobę nadal wykrywa się zbyt późno, gdy dziecko trafia na oddział w bardzo ciężkim stanie. Można tego uniknąć. Na Mazowszu ruszyło badanie przesiewowe dzieci w wieku 2-17 lat w kierunku wczesnego wykrycia choroby. O chorobie, ignorancji społecznej i tym, czy możliwy jest świat bez „jedynki” opowiada prof. Agnieszka Szypowska z Dziecięcego Szpitala Klinicznego UCK WUM, koordynująca projekt EDENT1FI.

  • Leki ratujące życie – zmiany w definicji pierwszej pomocy

  • Nie zapomnij o zielonym do zupy

  • Limit na żywienie

  • Medycyna uczy się na swoich błędach

  • AdobeStock/ Andrii Lysenko

    Zaburzony rytm snu może sprawiać wiele problemów

    Twój nastolatek kładzie się spać o 2 lub 3 w nocy i jeśli może śpi do południa? W tygodniu ma duże trudności z wstawaniem rano do szkoły, w dzień jest zmęczony, ale potem nie może zasnąć aż do północy? Sprawdź czy nie cierpi na zespół opóźnionej fazy snu i czuwania.

  • Cukier szkodzi, a nie krzepi

  • Droga mleka kobiecego od dawczyń