Słownik pojęć medycznych

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) rekomenduje podejmowanie regularnej aktywności fizycznej przez całe życie. Przez aktywność fizyczną należy rozumieć ruch ciała generowany przy wykorzystaniu mięśni szkieletowych, który wymaga wydatku energetycznego (wysiłku) – wykonywany w trakcie celowych ćwiczeń lub innych aktywności ruchowych (np. w ramach sportu, zabaw, rekreacji, przemieszczania się, pracy lub prac domowych). 

Eksperci WHO podkreślają, że adekwatna (dostosowana do wieku i kondycji organizmu) i regularna aktywność fizyczna, stanowi jeden z kluczowych elementów zapobiegania niezakaźnym chorobom przewlekłym, takim jak: 

  • nadciśnienie,
  • choroba wieńcowa, 
  • udar, 
  • cukrzyca,
  • rak jelita grubego i piersi, 
  • depresja. 

Ponadto, aktywność ruchowa wpływa korzystnie na kondycję układu kostnego (m.in. zapobiega osteoporozie), pomaga zapobiegać upadkom, a także pozwala utrzymywać prawidłową masę ciała. 

Jakie są konkretne rekomendacje ekspertów WHO odnośnie aktywności fizycznej dla różnych grup wiekowych?  

  • Dzieci i młodzież od 5 do 17 lat: powinny podejmować aktywność fizyczną (od umiarkowanej do intensywnej) przez co najmniej 60 minut dziennie. 
  • Dorośli: powinni podejmować tygodniowo co najmniej 150 minut aerobowej aktywności fizycznej o umiarkowanej intensywności albo 75 minut aerobowej aktywności o dużej intensywności (np. pompki, brzuszki, skakanie na skakance, bieganie, jazda na rowerze, aerobik, pływanie, taniec, sportowe gry zespołowe, marsze).  

WHO ostrzega, że brak wystarczającej aktywności fizycznej jest czynnikiem ryzyka wielu chorób i dolegliwości zdrowotnych (tzw. cywilizacyjnych). Eksperci szacują, że jest główną przyczyną nawet do 25 proc. zachorowań na raka jelita grubego oraz piersi, 27 proc. przypadków cukrzycy, a także 30 proc. przypadków choroby niedokrwiennej serca. 

vik 

Źródło: 

Strona internetowa Światowej Organizacji Zdrowia 

NAJNOWSZE

  • Jak neurobiologia tłumaczy kłamanie przez dzieci

    To co my, dorośli odbieramy jako kłamanie, z perspektywy dziecka często wcale nim nie jest. Ono tworzy fałszywe historie, bo mózg, który nie znosi luk w pamięci, w ten sposób je wypełnia, wierząc, że są prawdziwe. To etap rozwoju – co nie znaczy, że dzieci nigdy nie kłamią.

  • Jak wygląda codzienność w chorobie reumatycznej

  • Socjolożki: nie szukajmy winy tylko w świecie wirtualnym

  • Jak chorują dziecięce brzuchy

  • Światło w nocy szkodzi sercu

  • Adobe Stock

    Obraz ludzkiego ciała w nowoczesnej ramie, czyli o roli radiologów

    Często radiolog jest tym pierwszym lekarzem rozpoznającym zmiany w tkankach, ale jego rola wcale się na tym nie kończy. Diagnostyka obrazowa to dziedzina prężnie rozwijająca się i zyskująca na znaczeniu – zaznaczyła prof. Katarzyna Karmelita-Katulska, prezeska Polskiego Lekarskiego Towarzystwa Radiologicznego przy okazji obchodów jubileuszu stulecia jego istnienia.

  • Ciężkie skutki choroby alkoholowej

  • Niedowaga u dzieci też jest groźna

Serwisy ogólnodostępne PAP