Słownik pojęć medycznych

ipertermia to stan, w którym niebezpiecznie podnosi się wewnętrzna temperatura ciała. Ten wzrost to skutek albo zwiększonego wytwarzania ciepła, albo upośledzenia mechanizmów fizjologicznej utraty ciepła.

Może ona przybierać wiele postaci, w tym m.in. udaru lub osłabienia cieplnego, które występują w warunkach podwyższonej temperatury otoczenia i najczęściej przy dużej wilgotności powietrza. Czasem udar jest poprzedzony osłabieniem, a czasem występuje nagle, bez ostrzeżenia.

Udar i osłabienie cieplne mogą przytrafić się każdemu, ale najbardziej narażone są:

1. Wśród osób zdrowych:

  • dzieci
  • młode osoby, które w wysokiej temperaturze otoczenia podejmują intensywny wysiłek fizyczny (żołnierze, sportowcy, pracownicy fizyczni)
  • osoby w podeszłym wieku

2. Osoby z różnymi problemami zdrowotnymi, m.in.:

  • otyłością,
  • przyjmujące leki moczopędne;
  • z niewydolnością krążenia
  • chorobami ośrodkowego układu nerwowego
  • przyjmujące beta-blokery.

Objawy osłabienia lub udaru cieplnego

Jeśli mamy do czynienia z osłabieniem cieplnym – skóra jest blada, chłodna i spocona, jeśli doszło już do udaru cieplnego – najczęściej zmienia kolor na czerwony i jest gorąca.

W osłabieniu cieplnym najpierw mogą pojawić się bolesne skurcze brzucha lub kończyn – to znak, że natychmiast trzeba:

  • przejść do cienia,
  • zaprzestać wysiłku,
  • wypić dużo płynu,
  • położyć się.

Jeśli objawy nie cofają się, a dochodzą jeszcze kolejne – oznacza to, że konieczne jest leczenie w szpitalu. Udar cieplny jest bowiem stanem zagrażającym życiu. Trzeba wezwać karetkę, zwłaszcza jeśli pojawiają się kolejne objawy:

  • ból i zawroty głowy,
  • nudności i wymioty,
  • zmiany nastroju,
  • zaburzenia widzenia,
  • szybkie bicie serca
  • szybkie oddychanie.

Gdy temperatura ciała przekroczy 40 stopni Celsjusza, chory może majaczyć lub nawet zapaść w śpiączkę.

Jak pomóc osobie z udarem cieplnym lub osłabieniem?

  • Jeśli do osłabienia cieplnego doszło podczas wysiłku – należy natychmiast go przerwać.
  • Niezależnie od przyczyn chory powinien znaleźć się w zacienionym, chłodniejszym miejscu.
  • Niezależnie od przyczyn należy podawać dużo chłodnych płynów niezawierających alkoholu.
  • Jeśli nie następuje poprawa – należy wezwać karetkę.

jw

Źródło:Interna Szczeklika pod redakcją P. Gajewskiego, Medycyna Praktyczna 2013

To bezpośrednio zagrażający życiu lub zdrowiu stan, w którym dochodzi najczęściej albo do przerwania dostarczania krwi do części mózgu (udar niedokrwienny), albo następuje krwotok w mózgu (udar krwotoczny).

Objawy udaru

  • Twarz: zmiany po jednej stronie twarzy, np. opuszczenie kącika ust, oka, niemożność uśmiechnięcia się, zastygnięcie jednej połowy twarzy, skrzywienie po jednej strony twarzy;
  • Kończyny: osoba dotknięta udarem nie będzie w stanie podnieść obu ramion do góry jednocześnie z powodu ich osłabienia, brak czucia w kończynach po jednej stronie ciała, osłabienie kończyn po jednej stronie ciała;
  • Ciało: drętwienie jednej połowy ciała; zaburzenia czucia po jednej stronie ciała;
  • Mowa: bełkotanie, niemożność dokończenia zdania, mowa niewyraźna;
  • Chód i postawa: chwiejny chód - nawet jak u pijanego człowieka, zaburzenia równowagi;
  • Widzenie: zaburzenia widzenia, zwłaszcza ze strony jednego oka, podwójne widzenie;
  • Głowa: nagłe zawroty głowy z zaburzeniami utrzymania równowagi, podwójnym widzeniem.

W razie wystąpienia choćby jednego z powyższych objawów należy natychmiast wezwać karetkę! Im szybciej zostanie udzielona profesjonalna pomoc, tym większe szanse chorego na przeżycie i zachowanie sprawności.

Czynniki zwiększające ryzyko wystąpienia udaru:

  • miażdżyca;
  • nadciśnienie;
  • podwyższony cholesterol;
  • migotanie przedsionków;
  • cukrzyca;
  • palenie tytoniu;
  • nadużywanie alkoholu;
  • mała aktywność fizyczna.

Leczenie udaru zależy od jego rodzaju i umiejscowienia w mózgu. Najczęściej po udarze konieczna jest długotrwała rehabilitacja.

Zmniejszasz ryzyko udaru, jeśli:

  • leczysz zgodnie z zaleceniami lekarza nadciśnienie, cukrzycę, hipercholesterolemię i inne choroby układu krążenia i metaboliczne;
  • nie palisz;
  • nie nadużywasz alkoholu;
  • stosujesz zdrową dietę;
  • masz prawidłową masę ciała;
  • masz dużo ruchu.

jw

NAJNOWSZE

  • Adobe Stock

    Kiedy zacząć myć zęby dziecku?

    O higienę jamy ustnej dziecka należy dbać jeszcze przed wyrznięciem się pierwszego zęba, a ze szczoteczką do zębów i pastą zaznajamiać, zanim wyrośnie ono z pieluch. Samodzielność w myciu zębów owszem, ale pod czujnym okiem dorosłego i to dość długo.

  • Morfologia trwa krócej niż zapuszczanie wąsów

  • "Niepełnosprawny" czy "osoba z niepełnosprawnością"?

  • Nikt nie odda wzroku skradzionego przez jaskrę

  • Laboratorium diagnostyczne to życie

    Patronat Serwisu Zdrowie
  • Adobe Stock

    HIV: kiedyś drżeliśmy, dziś ignorujemy

    Tylko co 10 osoba aktywna seksualnie wykonała test w kierunku HIV. Wirus powodujący AIDS przenosi się głównie przez kontakty intymne niezabezpieczone prezerwatywą. Nieświadomi nosiciele nie podejmują niezbędnego leczenia i przyczyniają się do dalszego rozprzestrzeniania HIV. Warto zatem bezpłatnie i anonimowo się przetestować. Z pomocą przychodzą tu specjalne punkty diagnostyki – PKD.

  • Kobiety żyją dłużej – zwłaszcza w Hiszpanii

  • Badania: pozytywne nastawienie do starości wiąże się z lepszym zdrowiem w późnym wieku