To nie jedna choroba, a cała ich grupa. Cechą wspólną jest uszkodzenie nerwu wzrokowego, które prowadzić może do utraty wzroku. Przyczyną jej powstawania jest nadmierne ciśnienie wewnątrz gałki ocznej.
Jak powstaje jaskra? Wytwarzana w oku i niezbędna do jego funkcjonowania ciecz wodnista opuszcza gałkę oczną i przenika do krwioobiegu w miejscu nazywanym kątem przesączania. Jeśli odpływ jest blokowany, wzrasta ciśnienie wewnątrzgałkowe i dochodzi do ucisku na nerw wzrokowy. Ucisk doprowadza do niszczenia włókien nerwowych i zaniku nerwu wzrokowego.
Choroba rozwija się powoli, często wręcz niezauważalnie, stopniowo pogarszając wzrok. Nic dziwnego, że nazywana jest „cichym złodziejem wzroku”.
Tylko w około 10 proc. może mieć gwałtowny przebieg i objawiać się bólem głowy, nudnościami, wymiotami i pogorszeniem widzenia.
Istnieją dwie różniące się zasadniczo miedzy sobą postacie jaskry: z szerokim otwartym kątem i z wąskim zamykającym się kątem. Istnieje tez jaskra wtórna i wrodzona. Każdy rodzaj jaskry wymaga indywidualnego sposobu leczenia.
Leczenie polega na podawaniu leków obniżające ciśnienie wewnątrzgałkowe. Jeśli pomimo stosowania leków nie uda się obniżyć ciśnienia wewnątrzgałkowego, wykonuje się zabieg laserowy lub operację. Zabiegi te polegają na wytworzeniu nowej drogi odpływu z oka cieczy wodnistej, co zmniejsza ciśnienie wewnątrzgałkowe. Wykonuje się je w znieczuleniu miejscowym.
Czynniki ryzyka jaskry:
- cukrzyca,
- miażdżyca i hiperlipidemia,
- krótkowzroczność, szczególnie poniżej 4 dioptrii,
- zmiany w siatkówce i naczyniówce oka,
- jaskra w wywiadzie rodzinnym,
- migrena,
- wysokie ciśnienie tętnicze,
- stres
mw, zdrowie.pap.pl
Źródło: jaskra.org.pl,
